Ποιοι είναι οι Φρονιμίτες;Πώς Γίνεται η Εξαγωγή των Φρονιμιτών;

 Οι φρονιμίτες είναι οι τελευταίοι γομφίοι, στις δύο άκρες κάθε οδοντοστοιχίας. Είναι επίσης τα τελευταία δόντια που αποκτάει ο άνθρωπος και εμφανίζονται ανάμεσα στα 16 και τα 20 χρόνια του. 
Ακριβώς επειδή εμφανίζονται αργά, πολλές φορές δεν έχουν αρκετό χώρο για να αναπτυχθούν. Γι αυτό συχνά είναι έγκλειστοι, παγιδευμένοι από άλλα δόντια ή από το οστούν, κάτω από τον ιστό των ούλων. Στις περιπτώσεις αυτές η περιοχή γίνεται ευαίσθητη και πρήζεται.
Σε άλλες περιπτώσεις εμφανίζονται εν μέρει ή παραμορφωμένοι, γεγονός που προκαλεί πόνο και προβλήματα. Οι ρίζες των δοντιών δεν είναι πολύ αναπτυγμένες, πριν ο άνθρωπος γίνει 20 ετών, γι αυτό, ανάμεσα στα 16 και στα 19 πρέπει να ελέγχετε την κατάσταση των φρονιμιτών σας και να ξέρετε αν χρειάζεται να γίνει εξαγωγή τους.
Πώς Γίνεται η Εξαγωγή των Φρονιμιτών;
Η εξαγωγή ενός δοντιού συνήθως είναι μια υπόθεση ρουτίνας. Ο οδοντίατρός σας, σε συνεργασία με κάποιο γναθοχειρουργό, και ανάλογα με την περίπτωση, θα σας δώσει ολική ή τοπική αναισθησία, που γίνεται με νοβοκαϊνη.
Μετά την εξαγωγή του δοντιού και πριν φύγετε από τον οδοντίατρο, θα κρατήσετε σφιχτά ανάμεσα στα δόντια σας ένα κομμάτι γάζας για 30 έως 45 λεπτά της ώρας, για να σταματήσει η αιμορραγία που συνήθως ακολουθεί. Για λίγες μέρες ίσως έχετε κάποιο πρήξιμο ή λίγο πόνο, αν όμως τα συμπτώματα αυτά επιμείνουν και συνοδευτούν και από πυρετό, πρέπει να ενημερώσετε τον οδοντίατρό σας.
Η εξαγωγή των φρονιμιτών σας δεν πρέπει να επηρεάσει τη σύγκλιση των οδοντοστοιχιών σας ή τη μελλοντική στοματική σας υγεία.

		Οριζόντιος Εγκλεισμός
		Γωνιαίος Εγκλεισμός

Read More

Τι είναι ο Βρουξισμός-τριξιμο των δοντιων;

	Τι είναι ο Βρουξισμός;
	Πώς Θα Ξέρω ότι Πάσχω από Βρουξισμό;
	Πώς Θεραπεύεται ο Βρουξισμός;
Τι είναι ο Βρουξισμός;
Εάν ξυπνήσετε ένα πρωί και πονάνε οι μύες της σιαγόνας σας ή έχετε πονοκέφαλο, μπορεί να υποφέρετε από βρουξισμό ( ασυνείδητο τριξίμο των δοντιών) που προκαλεί πόνο στα δόντια, τα αποσταθεροποιεί και πολλές φορές τα καταστρέφει μερικώς ή τελείως. Σε ορισμένες περιπτώσεις, από τον βρουξισμό, μπορεί να καταστραφεί το οστούν που περιβάλλει το δόντι καθώς και ο ιστός των ούλων. Το σύνδρομο αυτό μπορεί επίσης να προκαλέσει προβλήματα στην κροταφογναθική άρθρωση. Πώς Θα Ξέρω ότι Πάσχω από Βρουξισμό; Οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν βρουξισμό ασυνείδητα. Μπορεί και να μην αντιλαμβάνονται ότι τους συμβαίνει, μέχρι κάποιος να τους πεί ότι όταν κοιμούνται τρίζουν τα δόντια τους με έντονο θόρυβο. Άλλοι διαπιστώνουν κατά τον οδοντιατρικό έλεγχο ότι τα δόντια τους έχουν φθαρεί ή ότι το σμάλτο των δοντιών έχει ρωγμές. Άλλες πιθανές ενδείξεις του βρουξισμού είναι ο πόνος στο πρόσωπο, το κεφάλι και το λαιμό. Ο οδοντίατρός σας μπορεί να διαγνώσει αν τέτοιου είδους πόνοι οφείλονται στο τρίξιμο των δοντιών. Πώς Θεραπεύεται ο Βρουξισμός; Η θεραπεία εξαρτάται από την αιτία του προβλήματος. Εάν κάνετε τις κατάλληλες ερωτήσεις στον οδοντίατρό σας και εκείνος εξετάσει προσεκτικά τα δόντια σας, θα μπορέσει να προσδιορίσει την πιθανή αιτία του βρουξισμού. Ανάλογα με την αιτία και τη ζημιά που έχει γίνει, ο οδοντίατρος μπορεί να σας υποδείξει: Να φοράτε έναν νάρθηκα νυκτός όταν κοιμόσαστε. Ο μηχανισμός αυτός, τον οποίο θα παραγγείλει στον οδοντοτεχνίτη του, για να είναι κατάλληλος για σας, εφαρμόζει στην επάνω οδοντοστοιχία και αποτρέπει την τριβή με την κάτω. Ο νάρθηκας σας βοηθάει να ελέγχετε το τρίξιμο των δοντιών, δεν το θεραπεύει. Να επιννοείτε τρόπους χαλάρωσης και ηρεμίας, επειδή το καθημερινό άγχος θεωρείται μια από τις αιτίες του βρουξισμού. Ακούστε μουσική, διαβάστε ένα βιβλίο, κάντε έναν περίπατο, ένα ζεστό μπάνιο ή ζητήστε από κάποιον ειδικό να σας υποδείξει τρόπους χειρισμού αγχογόνων καταστάσεων. Εάν οι μύες της σιαγόνας σας πονάνε από το τρίξιμο των δοντιών σας, απλώστε μια ζεστή κομπρέσα στο πρόσωπό σας, για να χαλαρώσουν. Εάν υπάρχουν ανωμαλίες στη σύγκλιση των οδοντοστοιχιών σας, πρέπει να διορθωθούν. Εάν κάποια δόντια δεν συγκλίνουν κανονικά, μπορούν να διορθωθούν με σφραγίσματα, θήκες ή ορθοδοντικούς μηχανισμούς. Ο νάρθηκας νυκτός προστατεύει τα δόντια σας, αλλά δεν αποτελεί θεραπεία.

Read More

Τι είναι οι Στοματικοί Ερεθισμοί και τα Στοματικά Έλκη;

	Τι είναι οι Στοματικοί Ερεθισμοί και τα Στοματικά Έλκη;
	Πώς θα Καταλάβω ότι Έχω Στοματικά Έλκη;
	Πώς Θεραπεύονται οι Στοματικές Μολύνσεις και τα Στοματικά Άλγη;
Τι είναι οι Στοματικοί Ερεθισμοί και τα Στοματικά Έλκη;
Οι στοματικοί ερεθισμοί και τα στοματικά έλκη είναι οιδήματα, εξανθήματα ή πληγές στο στόμα, τα χείλη και τη γλώσσα. Οι συνήθεις στοματικοί ερεθισμοί είναι, τα ψυχρά έλκη, η στοματίτιδα,η λευκοπλακία και η μυκητίαση. Αν έχετε κάποιον από αυτούς τους στοματικούς ερεθισμούς δεν είστε μόνοι, το ένα τρίτο των ανθρώπων προσβάλλονται σε κάποια περίοδο της ζωής τους. Τα στοματικά έλκη και οι ερεθισμοί είναι επώδυνοι, αόρατοι και μπορεί να σας δυσκολεύουν όταν τρώτε ή μιλάτε. Για οποιονδήποτε στοματικό ερεθισμό που επιμένει περισσότερο από μια εβδομάδα, πρέπει να επισκέπτεστε τον οδοντίατρό σας. Μια βιοψία θα αποκαλύψει την αιτία του ερεθισμού και θα αποκλείσει σοβαρά ενδεχόμενα, όπως ο καρκίνος και το AIDS. Πώς θα Καταλάβω ότι Έχω Στοματικά Έλκη; Τα ακόλουθα συμπτώματα μπορέι να δείχνουν ότι έχετε στοματικά έλκη: Στοματίτιδα: μικρά άσπρα οιδήματα που περιβάλλονται από κόκκινους κύκλους. Δεν είναι μεταδοτικά, αλλά συχνά συγχέονται με τα ψυχρά έλκη, τα οποία οφείλονται στον έρπητα, που είναι μεταδοτικός ιός. Η στοματίτιδα εμφανίζεται μέσα στο στόμα ενώ τα ψυχρά έλκη έξω από το στόμα. Η στοματίτιδα μπορεί να επανεμφανίζεται, κατά διαστήματα, με οιδήματα μικρά, μεγάλα ή συρρέοντα ( σε ομάδες). Η στοματίτιδα είναι μια συνήθης μόλυνση και εμφανίζεται συχνά. Η αιτία που την προκαλεί δεν έχει εντοπιστεί. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι ενδεχόμενες αιτίες μπορεί να είναι ορισμένα προβλήματα με το ανοσοποιητικό σύστημα, κάποιοι ιοί ή βακτηρίδια. Το άγχος, τα ψυχικά τραύματα, οι αλλεργίες, το κάπνισμα,η έλλειψη σιδήρου ή άλλων βιταμινών καθώς και η κληρονομικότητα, μπορεί να κάνουν ευάλωτο κάποιον σε αυτού του είδους τη μόλυνση. Τα Ψυχρά Έλκη: ονομάζονται και πυρετικά εξανθήματα ή έρπης. Είναι ομάδες από φυσαλίδες, γεμάτες υγρό, πονάνε και συνήθως εμφανίζονται κάτω από τη μύτη, στα χείλη (επιχείλιος έρπης) ή στο πηγούνι. Τα προκαλεί ένας τύπος ιού του έρπητα και είναι εξαιρετικά μεταδοτικά. Τα παιδιά είναι πολύ ευάλωτα στον ιό αυτό, στα οποία εμφανίζεται πολλές φορές χωρίς συμπτώματα και συγχέεται με κρυολόγημα ή γρίπη.Εάν κάποιος μολυνθεί για πρώτη φορά, ο ιός μένει στο σώμα και κατά διαστήματα επιτίθεται, αλλά σε ορισμένους ανθρώπους παραμένει ανενεργός. Λευκοπλακία: συμπαγείς, ασπριδερές κηλίδες που εμφανίζονται στην εσωτερική πλευρά του μάγουλου, στα ούλα ή στη γλώσα. Συνδέεται συνήθως με το κάπνισμα, αλλά και με άλλες αιτίες, όπως κάποιο σπασμένο δόντι, μια οδοντοστοιχία που δεν εφαρμόζει καλά ή κάποιος τραυματισμός στο εσωτερικό του μάγουλου κατά το μάσημα. Επειδή ένα 5% των περιπτώσεων της λευκοπλακίας, εξελίσσονται σε καρκίνο, ο γιατρός σας πρέπει να κάνει βιοψία. Πολλές φορές θεραπεύεται εάν σταματήσουμε το κάπνισμα. Μυκητίαση: μόλυνση που προκαλείται από τον μύκητα candida albicans. Μπορείτε να την αναγνωρίσετε από τις κιτρινωπές ή κόκκινες κηλίδες που εμφανίζονται στις υγρές περιοχές του στόματος και προκαλούν πόνο. Η μυκητίαση είναι συνηθισμένη μόλυνση σε όσους φοράνε τεχνητές οδοντοστοιχίες, στα νεογέννητα, στους εξασθενισμένους από κάποια αρρώστια και σε όσους το ανοσοποιητικό τους σύστημα δεν λειτουργεί κανονικά. Ευάλωτοι είναι και όσοι έχουν ξηροστομία ή έχουν πάρει πρόσφατα αντιβίωση. Πώς Θεραπεύονται οι Στοματικές Μολύνσεις και τα Στοματικά Άλγη; Οι θεραπείες ποικίλουν, ανάλογα με την περίπτωση. Για τις συνηθισμένες περιπτώσεις που περιγράφονται παραπάνω, η θεραπευτική αγωγή είναι η εξής: Στοματίτιδα: επουλώνεται σε 7 έως 10 ημέρες, αν και είναι πιθανή η περιοδική επανεμφάνισή της. Κάποιες κοινές αλοιφές και παυσίπονα μπορεί να σας ανακουφίσουν. Ένα μικροβιοκτόνο στοματικό διάλυμα μπορεί να μειώσει τον ερεθισμό, αλλά αν η περίπτωση είναι επίμονη, ίσως χρειαστεί αντιβίωση για να αποκλειστεί η επέκταση της μόλυνσης (επιμόλυνση). Ψυχρά Έλκη: οι φυσαλίδες συνήθως επουλώνονται σε μια εβδομάδα. Επειδή οι μολύνσεις από τον ιό του έρπητα δεν εξουδετερώνονται, οι φυσαλίδες μπορεί να επανεμφανιστούν σε περιόδους συναισθηματικής έντασης, κατά την έκθεση στον ήλιο, σε συνδυασμό με αλλεργίες ή πυρετό. Κάποια κοινά τοπικά αναισθητικά μπορεί να σας ανακουφίσουν και επίσης ο οδοντίατρός σας μπορεί να σας συστήσει μια φαρμακευτική αγωγή που περιορίζει τις ιογενείς μολύνσεις. Λευκοπλακία: η θεραπεία αρχίσει με την εξουδετέρωση των αιτίων που την προκαλούν. Για ορισμένους ασθενείς αυτό σημαίνει να σταματήσουν το τσιγάρο, για άλλους να απαλλαγούν από τις τεχνητές οδοντοστοιχίες που δεν εφαρμόζουν καλά. Ο οδοντίατρός σας θα χειριστεί την περίπτωσή σας ελέγχοντας κατά διαστήματα τα οιδήματα και ανάλογα με τη μορφή και την έντασή τους. Η Μυκητίαση θεραπεύεται με τον έλεγχο των αιτίων που την προκαλούν. Ο καθαρισμός των τεχνητών οδοντοστοιχιών παίζει μεγάλο ρόλο στην πρόληψη μολύνσεων που είναι σχετικές με αυτές. Είναι χρήσιμο επίσης να τις βγάζετε τη νύχτα. Εάν η μόλυνση προέρχεται από αντιβιοτικά ή αντισυλληπτικά, θα ήταν καλό να περιορίσετε τις δόσεις ή να αλλάξετε φάρμακα. Τα υποκατάστατα του σάλιου βοηθάνε στις περιπτώσεις ξηροστομίας. Αν η μόλυνση είναι αναπόφευκτη ή ανίατη, μπορείτε να πάρετε μυκητοκτόνα φάρμακα. Η σχολαστική στοματική υγιεινή είναι η καλύτερη πρόληψη.www.colgate.com.

Read More

Οι πολφικές βλάβες

Η ζωτικότητα του δοντιού εξαρτάται από την υγεία του πολφού.  Το δίκτυο των νεύρων, των αγγείων και των ιστών, εντοπίζεται σε μια κοιλότητα που εκτείνεται από τη μύλη του δοντιού έως τη ρίζα.  Ο κλάδος της οδοντιατρικής που ειδικεύεται στη διάγνωση και τη θεραπεία των νοσημάτων του πολφού, ονομάζεται ενδοδοντία.
Ο πολφός τροφοδοτεί την περιβάλλουσα οδοντίνη μέσω ειδικών κυττάρων που ονομάζονται οδοντινοβλάστες.  Τα κύτταρα αυτά μεταφέρουν επίσης και ερεθίσματα πόνου και έτσι εξηγείται γιατί προκαλείται πόνος σε περίπτωση βλάβης που προσεγγίζει τον πολφό.
Τύποι βλαβών του πολφού
Ο πολφός μπορεί να υποστεί βλάβη με πολλούς τρόπους.  Ένας από τους πιο συχνούς, είναι μέσω της μη διαγνωσμένης τερηδόνας.  Η προχωρημένη περιοδοντική νόσος μπορεί επίσης να βλάψει τον πολφό.  Ο τραυματισμός του πολφού μπορεί να συμβεί επίσης, σε περίπτωση κατάγματος ή εκγόμφωσης του δοντιού. 
 Η διάβρωση του δοντιού μπορεί να απομακρύνει τα εξωτερικά στρώματα των σκληρών οδοντικών ιστών, αφήνοντας τον πολφό απροστάτευτο.
 Τέλος, ο πολφός μπορεί να τραυματιστεί ιατρογενώς κατά την παρασκευή του δοντιού για βαθύ σφράγισμα ή προσθετική αποκατάσταση.  Οι πολφικές βλάβες διακρίνονται σε αναστρέψιμες και μη αναστρέψιμες και ποικίλουν από απλή οδοντική ευαισθησία μέχρι ολοκληρωτική νέκρωση του πολφού και επέκταση της λοίμωξης στους περιβάλλοντες ιστούς.
Υπερευαισθησία
 Παρά το γεγονός ότι η οδοντική ευαισθησία είναι το πιο εντυπωσιακό σημάδι της πολφικής βλάβης, αυτή δε σημαίνει από μόνη της ότι ο πολφός νοσεί.  Είναι ένα σημάδι ότι υπάρχει εκτεθειμένη οδοντίνη, επιτρέποντας στα διάφορα ερεθίσματα (ζεστό, κρύο, κ.τ.λ.) να φθάσουν στα νεύρα του δοντιού.  Η ευαισθησία του δοντιού μειώνεται βέβαια με την πάροδο της ηλικίας.
 Για να ελαττωθεί η ευαισθησία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια από τις πολλές οδοντόπαστες που είναι σχεδιασμένες για ευαίσθητα δόντια.  Η δράση αυτών των προϊόντων αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου και έτσι μπορεί να χρειαστούν αρκετά βουρτσίσματα μέχρι να αισθανθείτε ανακούφιση.  Παρ’ όλα αυτά, τα ενεργά συστατικά ποικίλουν από προϊόν σε προϊόν και έτσι ένα προϊόν μπορεί να φανεί χρήσιμο, ενώ κάποιο άλλο όχι.
 Εναλλακτικά, ο οδοντίατρος μπορεί να τοποθετήσει μια φθοριούχο επικάλυψη (sealant) στη μύλη του δοντιού.  Η επικάλυψη σκεπάζει την εκτεθειμένη οδοντίνη και προστατεύει από τον πόνο.  Αν η ενόχληση είναι μεγάλη, ο οδοντίατρος μπορεί να προτείνει στους ασθενείς να τοποθετούν μόνοι τους την επικάλυψη στο δόντι για αρκετές νύχτες, χρησιμοποιώντας ένα ειδικό εργαλείο.  Σε περίπτωση αποτυχίας, η ενδοδοντική θεραπεία λύνει το πρόβλημα (απονεύρωση).
Πολφίτιδα
 Η   πολφίτιδα είναι ένας γενικός όρος για όλες τις μορφές πολφικής λοίμωξης.  Ο πολφός μπορεί να ερεθιστεί από τερηδόνα στην παρακείμενη οδοντίνη ή από φλεγμονή λόγω περιοδοντικής νόσου.  Συχνά η πολφίτιδα είναι αναστρέψιμη.  Σε μερικές περιπτώσεις, ένα φυσικό στρώμα οδοντίνης σχηματίζεται πάνω από τον πολφό προστατεύοντάς τον από τον ερεθισμό, οπότε ο πολφός ανακάμπτει χωρίς θεραπεία.  Όταν ο πολφός δεν μπορεί να αυτοθεραπευτεί, η πολφίτιδα ταξινομείται ως μη αναστρέψιμη.  Η βακτηριακή λοίμωξη του πολφού συνήθως οδηγεί σε νέκρωση.
 Στη συνέχεια, η λοίμωξη επεκτείνεται μέσω του νεκρωμένου ιστού στον ριζικό σωλήνα και περνά μέσω του ριζικού τρήματος στους περιακρορριζικούς ιστούς.  Έτσι σχηματίζεται μια κοιλότητα στο φατνιακό οστό που γεμίζει με πύον και ονομάζεται απόστημα.  Η πίεση από το οιδηματώδη ιστό και το αυξανόμενο πύον, απωθεί το δόντι προς τα πάνω (υπερέκκριση).
 Στη φάση αυτή απαιτείται ενδοδοντική θεραπεία ή εξαγωγή του δοντιού προκειμένου να μην επεκταθεί η λοίμωξη σε άλλες περιοχές του σώματος.
Διάγνωση νοσημάτων του πολφού
 Η περιγραφή των συμπτωμάτων από τον ασθενή θέτει τη βάση για τη διάγνωση από τον οδοντίατρο.  Η ένταση, η φύση, η διάρκεια και ο εντοπισμός του πόνου, προσφέρουν πληροφορίες για την έκταση της πολφικής βλάβης.
 Ο οδοντίατρος ανιχνεύει επίσης και άλλα εμφανή σημεία, όπως κάταγμα ή αποχρωματισμό και αλλαγές στα ούλα.  Ο οδοντίατρος μπορεί επίσης να ελέγξει επίσης τη ζωτικότητα του πολφού με δοκιμασία θερμού ή ψυχρού ή με ηλεκτρική δοκιμασία.  Αν υπάρχει αντίδραση, αυτό υποδεικνύει ότι ο πολφός είναι ζωντανός.  Επίσης, ο οδοντίατρος μπορεί να προβεί σε έγχυση τοπικού αναισθητικού αντίστοιχα προς το δόντι το οποίο εξετάζεται.
 Αν εξαφανιστεί ο πόνος, αυτό σημαίνει ότι το δόντι αυτό πάσχει.  Αν επιμένει ο πόνος, ο οδοντίατρος επαναλαμβάνει την έγχυση αντίστοιχα προς το παρακείμενο δόντι και συνεχίζει μέχρι να βρει το δόντι που πάσχει.
 Αν και οι ακτινογραφίες μπορούν να δώσουν πληροφορίες για το εσωτερικό του δοντιού, δεν μπορούν να αποκαλύψουν αν ο πολφός είναι υγιής.  Η πολφίτιδα πρέπει να είναι πολύ προχωρημένη για να φαίνεται η οστική καταστροφή στην ακτινογραφία.
Ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση)
 Στην ενδοδοντική θεραπεία, ο οδοντίατρος απομακρύνει τον πάσχοντα πολφικό ιστό και σφραγίζει την κοιλότητα προκειμένου να αποφευχθεί περαιτέρω λοίμωξη.  Η όλη διαδικασία, η ενδοδοντική θεραπεία και η αποκατάσταση, χρειάζεται 2-3 συνεδρίες για να ολοκληρωθεί.
 Στην πρώτη επίσκεψη, ο ενδοδοντιστής κάνει έγχυση τοπικού αναισθητικού και απομονώνει το δόντι από το υπόλοιπο στόμα με ένα λεπτό στρώμα ελαστικού που ονομάζεται ελαστικός απομονωντήρας.  Ο ενδοδοντιστής ανοίγει μια κοιλότητα στην κορυφή του δοντιού και απομακρύνει τον πολφικό ιστό.  Στη συνέχεια, καθαρίζει τον ριζικό σωλήνα από τα βακτήρια, τα οδοντικά θραύσματα και τον φλεγμονώδη ιστό.
 Τέλος, διαμορφώνει τον ριζικό σωλήνα.  Αν το δόντι έχει περισσότερες από μία ρίζες, η διαδικασία επαναλαμβάνεται σε κάθε δόντι ξεχωριστά.
 Ο ενδοδοντιστής κάνει επίσης έγχυση αντισηπτικού (και μερικές φορές αντιβιοτικών) μέσα στην πολφική κοιλότητα για να σκοτώσει τα εναπομείναντα βακτήρια.  Στη συνέχεια στεγνώνει τον ριζικό σωλήνα με κώνους χάρτου και τοποθετεί το εμφρακτικό υλικό (συνήθως ένα γομώδες υλικό που ονομάζεται γουταπέρκα) στην πολφική κοιλότητα.
 Τέλος, τοποθετεί μια προσωρινή έμφραξη στην περιοχή της διάνοιξης του δοντιού.  Στο σημείο αυτό έχει ολοκληρωθεί το ενδοδοντικό κομμάτι της θεραπείας.
 Ενώ οι πιο πολλοί ενδοδοντιστές προσπαθούν να ολοκληρώσουν τη θεραπεία σε μια μόνο συνεδρία, συνήθως χρειάζονται δύο.  Η γουταπέρκα μπορεί να τοποθετηθεί μόνο όταν ο ριζικός σωλήνας είναι στεγνός και ελεύθερος φλεγμονής.  Αν δεν είναι (μπορεί να υπάρχει εκροή αίματος ή πύου), δε γίνεται έμφραξη του ριζικού σωλήνα.  Στην περίπτωση αυτή, κατά την πρώτη επίσκεψη, ο ενδοδοντιστής τοποθετεί μια αντιβιοτική πάστα στον ριζικό σωλήνα και κλείνει την πολφική κοιλότητα με ένα προσωρινό σφράγισμα.
 Στη δεύτερη συνεδρία, ο ενδοδοντιστής απομακρύνει την προσωρινή έμφραξη και εμφράσσει τους ριζικούς σωλήνες με γουταπέρκα, προκειμένου να αποφευχθεί επαναλοίμωξη του δοντιού.  Επίσης, μπορεί να τοποθετήσει έναν μεταλλικό άξονα μέσα στον ριζικό σωλήνα για να αυξήσει την αντοχή του δοντιού.
 Μετά το πέρας της ενδοδοντικής θεραπείας πρέπει να επισκεφθείτε τον γενικό οδοντίατρο για να τοποθετηθεί μια μόνιμη αποκατάσταση στο δόντι.  Το υλικό που χρησιμοποιείται για την αποκατάσταση, εξαρτάται από το μέγεθος της διάνοιξης, από τον τύπο και την εντόπιση του δοντιού.
 Η αποκατάσταση μπορεί να γίνει με αμάλγαμα, σύνθετη ρητίνη ή στεφάνη.  Οι προγόμφιοι και οι γομφίοι πρέπει να καλύπτονται με στεφάνη μετά την ενδοδοντική θεραπεία για να αποφευχθεί πιθανό κάταγμα του δοντιού.
Πολφοτομή
 Στην πολφοτομή ο οδοντίατρος απομακρύνει τον μυλικό πολφό χωρίς να επεμβαίνει στον ριζικό πολφό.  Η διαδικασία αυτή εφαρμόζεται στα παιδιά και τους εφήβους, επειδή επιτρέπει στη ρίζα να συνεχίσει να διαπλάθεται.  Παρ’ όλα αυτά, εφαρμόζεται μόνο όταν η λοίμωξη κυμαίνεται από ήπια ως μέτρια και σε μεταγενέστερη φάση το δόντι μπορεί να χρειαστεί ενδοδοντική θεραπεία.
Κάλυψη του πολφού
 Αν η τερηδόνα έχει διεισδύσει σε όλο το βάθος της οδοντίνης, ο οδοντίατρος μπορεί να προσπαθήσει να σώσει τον πολφό καλύπτοντάς τον με ένα στρώμα υλικού που παρέχει στο δόντι τη δυνατότητα να αυτοθεραπευτεί πριν τοποθετηθεί μια μόνιμη έμφραξη.  Η διαδικασία αυτή καλείται κάλυψη του πολφού.
Γνωρίζοντας τα συμπτώματα οδοντικής λοίμωξης

Οι λοιμώξεις μέσα και γύρω από τα δόντια μπορούν να προκληθούν από προχωρημένη τερηδόνα, περιοδοντική νόσο ή μπορεί να αποτελούν επιπλοκή εξαγωγής δοντιού ή γναθοχειρουργικής επέμβασης.

Επειδή η λοίμωξη μπορεί να επεκταθεί στα ούλα και στους στοματικούς ιστούς, καθώς σε άλλες περιοχές της κεφαλής και του τραχήλου, ο ασθενής πρέπει να αναζητεί βοήθεια από τα πρώτα συμπτώματα της νόσου.
Επικοινωνήστε με τον οδοντίατρό σας αν παρουσιαστεί:
•   Πόνος
•   Αύξηση της θερμοκρασίας
•   Οίδημα στην περιοχή
•   Πυρετός
•   Πύον και κακοσμία
Επείγουσα αντιμετώπιση απαιτείται:
•   Περίπτωση δυσχέρειας στην ομιλία και στην κατάποση
•   Σε περίπτωση οιδήματος στη γλώσσα ή στο έδαφος του στόματοςhttp://www.yiannikoudental.com

Read More

Η οδοντική πλάκα

Πλάκα ονομάζεται η άχρωμη, κολλώδης μικροβιακή μεμβράνη που σχηματίζεται πάνω στα δόντια. Κάνει τα δόντια να μην είναι «λεία» όταν τα αγγίζουμε με τη γλώσσα και γίνεται πιο έντονα αισθητή όταν δεν έχουμε βουρτσίσει τα δόντια.
Τι προκαλεί την πλάκα Η πλάκα αναπτύσσεται όταν παραμένουν για μεγάλο διάστημα πάνω στα δόντια τροφές που περιέχουν υδατάνθρακες (σάκχαρα και άμυλο), όπως το γάλα, τα αναψυκτικά, οι σταφίδες, τα κέικ ή οι καραμέλες.
Τα βακτήρια που ζούνε φυσιολογικά μέσα στη στοματική κοιλότητα πολλαπλασιάζονται με τις τροφές αυτές, τις μεταβολίζουν και τις μετατρέπουν σε οξέα. Με τον καιρό, τα οξέα καταστρέφουν το σμάλτο των δοντιών και δημιουργούν τερηδόνα.
Η  πλάκα μπορεί να αναπτυχθεί και στις ρίζες των δοντιών κάτω από τα ούλα και να προκαλέσει διάβρωση του οστού που στηρίζει το δόντι.
Πώς προλαμβάνεται ο σχηματισμός πλάκας

• Βουρτσίζετε τα δόντια σας τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα με μαλακή οδοντόβουρτσα με στρογγυλεμένες άκρες. Προσέξτε ιδιαίτερα το σημείο μεταξύ ούλων και δοντιών. Χρησιμοποιείτε οδοντόκρεμα που περιέχει φθόριο.
• Καθαρίστε με οδοντικό νήμα τα μεσοδόντια διαστήματα τουλάχιστον μία φορά την ημέρα για να απομακρύνετε τα υπολείμματα των τροφών και τα βακτήρια.
• Επισκεφθείτε τον οδοντίατρό σας τουλάχιστον μία φορά το εξάμηνο για προληπτικό έλεγχο και καθαρισμό των δοντιών.
• Ρωτήστε τον οδοντίατρό σας αν είναι σκόπιμο να κάνετε προληπτικές εμφράξεις. Στις προληπτικές εμφράξεις η μασητική επιφάνεια των δοντιών καλύπτεται με μια λεπτή στρώση συνθετικού υλικού για να τα προστατεύσει από τον τερηδονισμό.
• Φροντίστε να έχετε ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο και περιορίστε το τσιμπολόγημα μεταξύ των γευμάτων. Αν θέλετε να τσιμπήσετε κάτι, επιλέξτε θρεπτικές τροφές, π.χ. γιαούρτι χωρίς ζάχαρη, τυρί, ένα φρούτο ή ωμά λαχανικά. Λαχανικά όπως το σέλινο συμβάλλουν στην απομάκρυνση των τροφών και βοηθούν το σάλιο να εξουδετερώσει τα οξέα που δημιουργούν πλάκα.http://ygeia.tanea.gr

Read More

Δυσλειτουργία της άρθρωσης της γνάθου

ΕΡΩΤΗΣΗ: τι σημαίνει δυσλειτουργία της κροταφογναθικής διάρθρωσης;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η δυσλειτουργία της κροταφογναθκής διάρθρωσης είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψουμε ορισμένες διαταραχές στις αρθρώσεις των γνάθων (σαγονιών) ή στους μύες που ελέγχουν τις κινήσεις τους. Όταν οι ενώσεις αυτές υποφέρουν από μία δυσλειτουργία, μπορούν να προκαλέσουν πολλά προβλήματα, όπως:
1. Θορύβους κατά τη μάσηση και γενικότερα τις κινήσεις των γνάθων. Η ύπαρξη θορύβου είναι αρκετά συχνό φαινόμενο στον γενικό πληθυσμό. Εάν δεν παρατηρείται κανένα άλλο σύμπτωμα, η περίπτωση μπορεί να χρειάζεται περαιτέρω θεραπευτική αντιμετώπιση.
2. Πόνος στις αρθρώσεις ή γύρω από αυτές. Ο πόνος μπορεί να εμφανιστεί κατά τη διάρκεια της μάσησης, της ομιλίας, κατά το χασμουρητό ή το πρωί κατά την αφύπνιση. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί και να εμφανιστεί αυτόματα.3. Περιορισμένη κινητικότητα της γνάθου ή το λεγόμενο "κλείδωμά" της.4. Σταδιακά μπορεί να προκαλέσουν πονοκεφάλους, πόνους στα αυτιά ή ακόμη και ιλίγγους.

ΕΡΩΤΗΣΗ: γιατρέ τώρα με άγχωσες!! Δεν υπάρχει τίποτε θετικό να μου πεις;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Βεβαίως! Τα καλά νέα είναι ότι όταν η δυσλειτουργία αυτή εντοπιστεί από έναν κατάλληλα εκπαιδευμένο Οδοντίατρο, τα περισσότερα, αν όχι όλα από τα παραπάνω συμπτώματα, υποχωρούν ή εξαφανίζονται. Τα άσχημα νέα είναι ότι το άγχος που νιώθετε είναι μία από τις σημαντικότερες αιτίες αυτής της δυσλειτουργίας! Θα πρέπει οπωσδήποτε να το αποβάλλετε, με ή χωρίς φαρμακευτική υποβοήθηση (μυοχαλαρωτικά κ.λ.π.).ΕΡΩΤΗΣΗ: πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτή η δυσλειτουργία;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι πολλά από τα παραπάνω συμπτώματα διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή και ποικίλλουν σε βαρύτητα. Ο κάθε ασθενής είναι μία εντελώς ξεχωριστή περίπτωση και έτσι θα πρέπει να αντιμετωπίζεται. Η ενδεδειγμένη θεραπεία εξαρτάται από μία αλυσίδα αλληλοεξαρτόμενων παραγόντων. Θα πρέπει να γίνεται ενδελεχής έλεγχος πριν προχωρήσουμε σε οποιοδήποτε μέτρο θεραπείας.Αυτό που μπορώ προκαταβολικά να σας πω είναι ότι μια προσωρινή πλαστική συσκευή που είναι γνωστή ως νάρθηκας και τοποθετείται πάνω στα δόντια, συχνά, αλλά όχι πάντοτε, έχει καλά αποτελέσματα στη μείωση του πόνου και των συμπτωμάτων. Θα πρέπει όμως να τονιστεί ότι η θεραπεία της δυσλειτουργίας είναι συχνά δύσκολη και μακροχρόνια και αυτό οφείλεται στα πολλαπλά, και πολλές φορές "ασαφή" αίτια που την προκαλούν.www.dontia.gr

Read More

Ουλιτιδα

Ουλιτιδα είναι η φλεγμονή των ούλων.Κατά τη διάρκεια της ουλίτιδας παρατηρείται έντονο ερυθρό χρώμα των ούλων (κόκκινα ούλα) και διόγκωση των μεσοδόντιων θηλών (ούλα ανάμεσα στα δόντια). Επίσης τα ούλα έχουν την τάση να αιμορραγούν (ματώνουν).Τέλος η κακοσμία του στόματος μπορεί να οφείλεται στην ουλίτιδα.

Πώς γίνεται;

Τα μικρόβια συγκεντρώνονται κοντά και μέσα στα ούλα και φλεγμαίνουν την περιοχή. Η κατακράτηση των μικροβίων μπορεί να οφείλεται είτε σε τοπικούς παράγοντες είτε σε συστηματικούς παράγοντες προκαλώντας την οξεία και την χρόνια ουλίτιδα. 

Ουλίτιδα

Οξεία ουλίτιδα

Είναι η ουλίτιδα που εμφανίζεται απότομα και αφορά ένα ή και περισσότερα δόντια. Συχνά, βλέπετε κάποιο σημείο στα ούλα σας να ματώνει κατά τη διάρκεια του βουρτσίσματος.

Η οξεία ουλίτιδα συνήθως προκαλείται από τους παρακάτω παράγοντες:

1) Από παραμελημένη στοματική υγιεινή (όταν δεν βουρτσίζουμε σωστά και τακτικά τα δόντια και τα ούλα μας). Η πλάκα που συγκεντρώνεται στο σημείο που ενώνονται τα ούλα με τα δόντια προκαλεί τον ερεθισμό των ούλων που τελικάκοκκινίζουν και διογκώνονται. Αν δεν αφαιρεθεί η πλάκα, προκαλεί την αιμορραγία των ούλων κατά τη διάρκεια του βουρτσίσματος. Τα πρώτα συμπτώματα ουλίτιδας εμφανίζονται συνήθως κατά την εφηβεία και μπορούν να αντιμετωπιστούν μετο σωστό βούρτσισμα των δοντιών σε καθημερινή βάση.

2) Άλλοι παράγοντες που δεν αφορούν την κακή στοματική υγιεινή αλλά μπορούν να προκαλέσουν οξεία ουλίτιδα είναι η τραυματική σύγκλειση (όταν κάποιο δόντι βρίσκει τον ανταγωνιστή του νωρίτερα από τα υπόλοιπα δόντια κατά την σύγκλειση) , η κακή χρήση της οδοντόβουρτσας, του οδοντικού νήματος ή της οδοντογλυφίδας, με αποτέλεσμα το μηχανικό τραυματισμό των ούλων .

3) Λανθασμένες προσθετικές εργασίες (σφραγίσματα, γέφυρες, στεφάνες) οι οποίες λόγω κατασκευής συγκρατούν τροφές ανάμεσα από τα δόντια δυσκολεύοντας το σωστό βούρτσισμα και την απομάκρυνση των μικροβίων από το στόμα.

4) Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε ουλίτιδες από έντονα ψυχικά ερεθίσματα και stress

Χρόνια ουλίτιδα

Η χρόνια ουλίτιδα είναι η ουλίτιδα που διαρκεί για αρκετό χρονικό διάστημα. Ο ασθενής βλέπει τα ούλα του να ματώνουν κατά το βούρτσισμα και συχνά αιμορραγούν περισσότερα από ένα ούλα.

Η χρόνια ουλίτιδα συνήθως προκαλείται από:

1)Ορμονικές διαταραχές και διαρκεί όσο διαρκεί η περίοδος των ορμονικών διαταραχών. Η ουλίτιδα κατά την εγκυμοσύνη (μέχρι και 40 μέρες μετά τον τοκετό) ανήκει σε αυτή την κατηγορία όπως και η περίοδος τηςκλιμακτηρίου. Σε μερικές γυναίκες παρατηρούμε και γενικευμένη ουλίτιδα κατά τη διάρκεια της περιόδου (έμμηνος ρύση)

2)Χρόνια ουλίτιδα παρατηρείται σε ασθενείς που παίρνουν αντιεπιληπτικά φάρμακα και σε μερικά άτομα που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη ή παίρνουν κάποια αντιπηκτική αγωγή. Τέλος ασθενείς που υποβάλλονται σε χημειοθεραπείες ή ακτινοβολίες της στοματικής κοιλότητας, μπορούν να εμφανίσουν χρόνια ουλίτιδα.

Περιοδοντίτιδα

Tι συμβαίνει μετά;

Η περιοδοντίτιδα (ή παροδοντοπάθια) είναι συχνά η αιτία που τα δόντια αρχίζουν να κουνιούνται και τελικά πέφτουν.

Αν τα δόντια και τα ούλα δεν καθαρίζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα το κόκαλο κάτω από τα ούλα (το οποίο συγκρατεί τη ρίζα του δοντιού στη θέση του) αρχίζει να μειώνεται. Η πλάκα καταστρέφει το κόκαλο γύρω από το δόντι, δημιουργώντας κενό μεταξύ δοντιού και ούλου, το οποίο ονομάζεται θύλακας. Ο οδοντίατρος μπορεί να μετρήσει το βάθος του θύλακα με ένα ειδικό εργαλείο που ονομάζεται «ανιχνευτήρας». Καθώς το κόκαλο εξαφανίζεται, τα ούλα πάνω από αυτό αρχίζουν να συρρικνώνονται. Με την πάροδο του χρόνου, όλο το κόκαλο που συγκρατεί τη ρίζα του δοντιού καταστρέφεται, το δόντι αρχίζει να κουνιέται και τελικά πέφτει. Αυτή η κατάσταση ονομάζεται περιοδοντίτιδα η αλλιώς παροδοντοπάθεια. αγώνας ενάντια στην ουλίτιδα πρέπει να είναι καθημερινός για να μας γίνει μια καλή συνήθεια.Αντιμετώπιση της ουλίτιδας:Ότι ματώνει το βουρτσίζουμε περισσότερο. Αυτός είναι ένας κανόνας που πρέπει να βάλετε στο μυαλό σας και να τον εφαρμόζετε κάθε φορά που βλέπετε τα ούλα σας να ματώνουν.Το σωστό βούρτσισμα των δοντιών, η σωστή χρήση τουοδοντικού νήματος, η χρήση στοματικών διαλυμάτων, οι τακτικές επισκέψεις στον οδοντίατρό σας αλλά και η πιστή εφαρμογή των οδηγιών που θα σας δώσει βοηθάνε σημαντικά στην πρόληψη της ουλίτιδας. Τέλος η υγιεινή διατροφή, η καθημερινή λήψη φρούτων και λαχανικών και η αποφυγή του καπνίσματος είναι τα όπλα μας για να καταπολεμήσουμε την ουλίτιδα.http://www.dental-blog.gr

Read More

Δοντια και εγκυμοσυνη

Η εγκυμοσύνη είναι ως γνωστόν μία κατάσταση όπου ο γυναικείος οργανισμός υφίσταται κατά το διάστημα των 40 εβδομάδων της κυήσεως πολλές αλλαγές. Σχεδόν όλα τα όργανα και τα συστήματα του οργανισμού παρουσιάζουν μικρές ή μεγαλύτερες ανατομικές, λειτουργικές, βιοχημικές και ενδοκρινικές τροποποιήσεις. Έτσι, μεταξύ των άλλων αλλαγών υπάρχουν και αυτές που παρουσιάζουν ενδιαφέρον από οδοντιατρικής απόψεως. Είναι γνωστό στους οδοντιάτρους ότι μπορεί στην έγκυο να υπάρχει γενικευμένη υπερτροφία των ούλων και ουλορραγία. Μεσοδόντιες θηλές (επουλίς) μπορεί να σχηματισθούν στα άνω ούλα. Αυτές σπανίως απορροφούνται από μόνες τους και τις περισσότερες φορές πρέπει να αφαιρούνται χειρουργικά. Η έγκυος ρέπει να ενημερώνεται για τήρηση σωστής και τακτικής στοματικής υγιεινής. Οι συνήθεις οδοντιατρικές μικρο-επεμβάσεις (π.χ. σφραγίσματα κ.λ.π) μπορούν να γίνονται με τοπική αναισθησία χωρίς πρόβλημα σε οποιαδήποτε εβδομάδα της κυήσεως. Οι μακροχρόνιες αγωγές και θεραπείες θα πρέπει να επιχειρούνται μετά το πρώτο τρίμηνο της κυήσεως ή και αργότερα. Αντιβιοτική θεραπεία επιβάλλεται να χορηγείται σε περιπτώσεις αποστημάτων και σε ασθενείς με ρευματική καρδιοπάθεια, τεχνητές βαλβίδες καρδιάς κ.λ.π.
Ο οδοντίατρος θα πρέπει να γνωρίζει ότι το πιο ευαίσθητο τρίμηνο της εγκυμοσύνης όσον αφορά στη χορήγηση φαρμάκων, έκθεση σε ακτινοβολία κ.λ.π. και τις πιθανές παρενέργειες που μπορεί να προκύψουν στο έμβρυο (τερατογένεση, συγγενείς ανωμαλίες κ.λ.π.) ή στην έγκυο (αποβολές) είναι το πρώτο τρίμηνο, καθώς κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου λαμβάνει χώρα και ολοκληρώνεται η οργανογένεση του εμβρύου. Έτσι οι οδοντίατροι όπως και οι υπόλοιποι ιατροί όλων των ειδικοτήτων θα πρέπει να έχουν υπ' όψιν ποια φάρμακα επιτρέπεται και ποια απαγορεύεται να χορηγούν στην έγκυο. Τα περισσότερα φάρμακα διέρχονται τον πλακούντα με τον μηχανισμό της παθητικής διαχύσεως. Αλλά διέρχονται με ενεργό ή διευκολυνόμενη μεταφορά. Ο βαθμός διαπερατότητας του φαρμάκου εξαρτάται από το μέγεθος του πλακούντα, το μοριακό του βάρος, την πρωτεϊνική του σύνδεση με λευκωματίνες του ορού και το βαθμό συνάφειας κ.λ.π. Άλλος παράγοντας που έχει σχέση με το βαθμό συγκεντρώσεως του φαρμάκου στη μητέρα και το έμβρυο είναι η απορρόφησή τους από το μητρικό οργανισμό. Οι μεταβολές στο πεπτικό σύστημα της εγκύου όπως η καθυστερημένη γαστρική κένωση, η αύξηση του pH των γαστρικών υγρών, η ναυτία, οι έμετοι τροποποιούν την απορρόφηση των φαρμάκων που χορηγούνται per os (από το στόμα). Ο γιατρός πρέπει να γνωρίζει ότι ενώ τα περισσότερα φάρμακα είναι ασφαλή για τον ενήλικα, δε συμβαίνει το ίδιο πάντα και το έμβρυο. Έτσι έχουν συμβεί αιμορραγίες στο έμβρυο λόγω χορηγήσεως αντιπηκτικών στη μητέρα, εμφάνιση λευχαιμίας σε παιδιά που οι μητέρες τους ακτινοβολήθηκαν κ.λ.π.
Ο οδοντίατρος στην καθ' ημέρα οδοντιατρική πράξη χρησιμοποιεί συνήθως ασφαλή φάρμακα. Καλό θα ήταν όμως να είναι ενήμερος για πιθανές παρενέργειες όπως ότι: Τα σαλικυλικά πρέπει να αποφεύγονται γιατί κάνουν αιμορραγική διάθεση στο νεογνό, παράταση κυήσεως κλπ, ενώ ασφαλέστερα αναλγητικά-αντιπυρετικά είναι η φαινακετίνη, η ακεταμινοφαίνη και η παρακεταμόλη. Από τα αντιβιοτικά πρέπει να αποφεύγονται οι αμινογλυκοσίδες (νεφροτοξικές-ωτοτοξικές), οι τετρακυκλίνες (χρώσεις οδόντων και υποπλασίες αδαμαντίνης), οι σουλφοναμίδες κλπ. Ασφαλέστερα αντιβιοτικά στην κύηση θεωρούνται τα πενικιλλινούχα, η ερυθρομυκίνη και σε δεύτερη φάση οι κεφαλοσπορίνες. Χρήση τοπικών αναισθητικών (π.χ. ξυλοκαϊνη) θεωρείται ασφαλής. Εκτενέστερη αναφορά σε αντενδείξεις και παρενέργειες φαρμάκων στην κύηση δεν ενδιαφέρει την οδοντιατρική και δεν θα γίνει στο άρθρο αυτό.
Άλλο ζήτημα που πιθανόν απασχολεί το γιατρό είναι η ακτινοβολήσει της εγκύου, γιατί η ακτινοβολία άσχετα αν εφαρμόζεται για θεραπευτικούς ή διαγνωστικούς σκοπούς μπορεί να βλάψει το έμβρυο. Η εμβρυϊκή ηλικία αποτελεί την περισσότερο ακτινευαίσθητη περίοδο της ανθρώπινης ζωής. Τη μεγαλύτερη ευαισθησία παρουσιάζουν το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα, ο οφθαλμός και τα μεσεγχυματογενή όργανα. Αρκετά συχνό και βασανιστικό είναι το ερώτημα που αφορά στις συνέπειες για το έμβρυο, όταν η έγκυος υποβάλλεται σε διαγνωστικές ακτινολογικές εξετάσεις. Η βλαπτική επίδραση της ακτινοβολίας εξαρτάται από την ηλικία της εγκυμοσύνης και την δόση της ραδιενέργειας σε rads. Αναφέρονται σαφείς βλάβες στο β' τρίμηνο με χορήγηση 50 rads ακτινοβολίας, ενώ στο πρώτο τρίμηνο αναφέρονται βλάβες στον σχηματισμό των οργάνων με δόση 10-40 rads, όπως και άλλες ανωμαλίες με χορήγηση 4 rads. Η απλή ακτινογραφία θώρακος πάντως έχει δόση 300 milirads. Οι ακτινογραφίες που χρησιμοποιούνται στην οδοντιατρική πράξη, όπως απλές ακτινογραφίες οδόντων, πανοραμικές ακόμη και πωγωνορρινικές πρέπει να θεωρούνται ασφαλείς και αβλαβείς. Όμως για λόγους ψυχολογικούς και αποφυγής ανησυχίας στην έγκυο θα πρέπει να αναβάλλονται για το 2ο ή 3ο τρίμηνο της κυήσεως.www.e-dentist.g

Read More

Αποστήματα των δοντιών

ΕΡΩΤΗΣΗ: τι είναι το απόστημα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το απόστημα είναι μια κοιλότητα γεμάτη πύο. Είναι αυτό που χαρακτηριστικά πολλοί ονομάζουνε πρήξιμο του δοντιού και συνήθως συνοδεύεται από ισχυρό πόνο.
Εάν ένα απόστημα δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, προκαλεί διάβρωση στο οστό (κόκαλο) της γνάθου και επέκταση της φλεγμονής με πολύ δυσάρεστα αποτελέσματα για τον ασθενή, όπως ισχυρότατο πόνο, γενική κακουχία, ρίγος, παραμόρφωση του προσώπου, διόγκωση των λεμφαδένων και πυρετό.

ΕΡΩΤΗΣΗ: πώς μπορούμε να προλάβουμε αυτή την κατάσταση;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Στα πρώτα στάδια της τερηδόνας το δόντι μπορεί να θεραπευθεί με την κατάλληλη έμφραξη (σφράγισμα). Με το σφράγισμα αναπληρώνουμε με ειδικά υλικά τη φθορά των οδοντικών ουσιών. Αν η τερηδόνα φθάσει στον πολφό, αντιμετωπίζουμε τη βλάβη με τη λεγόμενη ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση), δηλαδή προβαίνουμε σε αφαίρεση του μολυσμένου πολφού και σε έμφραξη του χώρου που παραμένει με κατάλληλα υλικά. Στο προχωρημένο στάδιο καταστροφής του δοντιού με το σχηματισμό αποστήματος, το δόντι κινδυνεύει άμεσα να χαθεί (να χρειαστεί εξαγωγή). Στη φάση αυτή, ανάλογα με τη βαρύτητα της κατάστασης, ο ασθενής θα πρέπει να λάβει αντιβιοτικά για την καταπολέμηση της φλεγμονής. Εάν ο Οδοντίατρος κρίνει ότι το δόντι μπορεί να διατηρηθεί, προχωρά σε ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση). (εικόνες τερηδόνας κλπ).
Πολλοί ασθενείς αισθάνονται άσχημα όταν ακούνε τη λέξη απονεύρωση, προσπαθούν να την αποφύγουν και την έχουν συνδυάσει με κάτι οδυνηρό. Τα πράγματα δεν είναι έτσι. Η απονεύρωση, ή πιο σωστά ενδοδοντική θεραπεία όπως λέγεται, στοχεύει στην εξάλειψη των μικροβίων που έχουν εισχωρήσει μέσα στον πολφό. Εάν ο πολφός είναι μολυσμένος ο μοναδικός τρόπος να διατηρηθεί το δόντι είναι με απονεύρωση. Σε κάθε άλλη περίπτωση τα συμπτώματα που σας ενοχλούν θα παραμείνουν και πολύ πιθανόν να χειροτερέψουν.

Δεδομένου ότι μας ενδιαφέρει η άνεσή σας, αναισθητοποιούμε πλήρως την αντίστοιχη περιοχή έτσι ώστε να μην αισθανθείτε τον παραμικρό πόνο. Ακολούθως αφαιρούμε το μολυσμένο περιεχόμενο μέσα από το δόντι και τοποθετούμε τα κατάλληλα φάρμακα και προσωρινό σφράγισμα. Στις επόμενες συνεδρίες συνεχίζουμε κανονικά τη θεραπεία μέχρι τη στιγμή που θα κρίνουμε ότι εξαλείψαμε τη φλεγμονή, οπότε και σφραγίζουμε τελικά τις ρίζες και το υπόλοιπο δόντι. Κατά τη διάρκεια των συνεδριών απαιτείται η λήψη ορισμένων ακτινογραφιών που μας βοηθούν να επιβεβαιώσουμε ότι η θεραπεία βαίνει καλώς.
ΕΡΩΤΗΣΗ: δεν αρκεί η φαρμακευτική αγωγή (αντιβίωση κλπ) για να υποχωρήσει ένα απόστημα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: δυστυχώς όχι. Εάν η αιτία της εμφάνισης του αποστήματος είναι ένα κατεστραμμένο δόντι τότε είναι αναγκαία η απονεύρωση προκειμένου να αφαιρεθεί ο μολυσμένος πολφός και να εξουδετερωθούν τα μικρόβια που προκάλεσαν τη φλεγμονή. Τα φάρμακα μπορούν να σας ανακουφίσουν προσωρινά και να μειώσουν το οίδημα (πρήξιμο) αλλά δεν μπορούν να απομακρύνουν την αιτία που είναι η τερηδόνα. Αν λοιπόν δεν προβείτε στην κατάλληλη θεραπεία από τον οδοντίατρο είναι σίγουρο ότι κάποια στιγμή στο μέλλον θα επανεμφανιστεί το απόστημα και μάλιστα σε χειρότερη μορφή. Στην περίπτωση αυτή μειώνονται δραματικά οι πιθανότητες να σώσετε το δόντι σας.www.dontia.gr

Read More

Λεύκανση των δοντιών

 Τι είναι η λεύκανση των δοντιών;

 Η λεύκανση των δοντιών είναι η τεχνική που μας επιτρέπει να χαρίσουμε στους ασθενείς μας ένα λευκότερο και υγιές χαμόγελο.

Η σύγχρονη οδοντιατρική έχει λύσει σε μεγάλο βαθμό τα λειτουργικά προβλήματα των δοντιών και της γνάθου και πάει ένα βήμα παραπέρα. Δεν αρκούμαστε πια στο να είναι τα δόντια λειτουργικά, αλλά μπορούμε να τα κάνουμε να δείχνουν και όμορφα, προσφέροντας στους ασθενείς ένα όμορφο, λευκό χαμόγελο.

Αδιαμφισβήτητα το χαμόγελο είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου, που προσδίδει γοητεία, αλλά και ανεβάζει την ψυχολογία του. Δεν υπάρχει καλύτερη μέθοδος επικοινωνίας από ένα ζεστό και όμορφο χαμόγελο.

Είναι η λεύκανση επικίνδυνη για την υγεία των δοντιών;

Η σύγχρονη οδοντιατρική απαντά σε αυτή την ερώτηση με ένα βροντερό όχι αρκεί να ακολουθούνται οι κανόνες ασφάλειας και να μην γίνονται υπερβολές. Για κανένα λόγο δεν θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε μόνοι σας λευκαντικά υλικά ή καλλυντικά που υπόσχονται ότι λευκαίνουν τα δόντια σας, χωρίς τη συμβουλή του οδοντιάτρου σας.

 Πώς γίνεται η λευκανση των δοντιων;

Στη σύγχρονη οδοντιατρική υπάρχουν τρείς τεχνικές λευκάνσεως των δοντιών. Η πρώτη είναι η λεύκανση που γίνεται στο οδοντιατρείο από τον οδοντίατρο, η δεύτερη είναι η λεύκανση που γίνεται στο σπίτι από τον ασθενή φορώντας ειδικούς νάρθηκες λεύκανσης (μασελάκια), που κατασκευάζει ειδικά για κάθε ασθενή ο οδοντίατρος, και η τρίτη ο συνδυασμός των δύο παραπάνω τεχνικών. Επίσης, υπάρχουν δυο διαφορετικά υλικά λευκάνσεως σε αρκετές διαφορετικές περιεκτικότητες δίνοντας έτσι στον οδοντίατρο την δυνατότητα να χρησιμοποιήσει εξειδικευμένα προϊόντα ανάλογα με το πρόβλημα του κάθε ασθενή.

Α)Λεύκανση στο οδοντιατρείο (Fast Bleaching)

Είναι η τεχνική λεύκανσης των δοντιών, η οποία γίνεται αποκλειστικά από τον οδοντίατρο στο οδοντιατρείο και διαρκεί περίπου μία ώρα. Η τεχνική αυτή γίνεται κάτω από συγκεκριμένους κανόνες ασφαλείας και σε συγκεκριμένες περιπτώσεις που θέλουμε γρήγορα ένα λευκό χαμόγελο.

Λεύκανση στο Οδοντιατρείο

Στην αρχή ο οδοντίατρος θα απομονώσει τα ούλα σας με μια ειδική μορφή απομονωτήρα, ώστε το λευκαντικό να μην έρθει σε επαφή με τα ούλα σας. Αφού απομονώσει επιτυχώς τα ούλα σας, θα τοποθετήσει το λευκαντικό υλικό (ζελε) πάνω στα δόντια σας και θα το αφήσει να ενεργήσει 15 με 30 λεπτά στην κάθε γνάθο ανάλογα με το υλικό. Υπάρχει περίπτωση η διαδικασία να επαναληφθεί είτε στο ίδιο ραντεβού, είτε σε μια δεύτερη συνεδρία ανάλογα με το υλικό και το πρόβλημα του ασθενή. Ορισμένοι κατασκευαστές ισχυρίζονται ότι τα υλικά τους χρειάζονται έκθεση σε «ειδικές λάμπες» για να ενεργοποιηθούν, υπάρχουν όμως αρκετές μελέτες που θέτουν υπό αμφισβήτηση την αποτελεσματικότητα αυτών. Μετά το τέλος της θεραπείας ο οδοντίατρος θα αφαιρέσει με πολύ προσοχή το λευκαντικό υλικό από τα δόντια σας και στη συνέχεια τον απομωνοτήρα.

Τα θετικά της λεύκανσης στο οδοντιατρείο:

1)Είναι μέθοδος γρήγορη και ανώδυνη κατά την εφαρμογή της.

2)Η τεχνική αυτή δίνει τη δυνατότητα στον οδοντίατρο να ελέγχει εξολοκλήρου τη διαδικασία της λεύκανσης, χωρίς να εξαρτάτε από τη πρακτική που εφαρμόζει ο ασθενής.

Τα αρνητικά της λεύκανσης στο οδοντιατρείο είναι:

1)Είναι περισσότερο επιθετική, καθώς χρησιμοποιούμε υλικά με μεγαλύτερη περιεκτικότητα.

2) Υπάρχει περίπτωση να έχετε ευαισθησία στο κρύο και στο ζεστό για μερικές μέρες, η οποία παρέρχεται. Αν η ευαισθησία δεν σταματήσει μετά από 3-4 μέρες, επικοινωνήστε με τον οδοντίατρο σας για να σας δώσει τις κατάλληλες συμβουλές.

3)Από την εμπειρία μου η τεχνική αυτή τείνει να έχει γρηγορότερη επαναφορά χρώματος σε μερικές περιπτώσεις.

Β)Λεύκανση στο σπίτι

Είναι η τεχνική λευκάνσεως των δοντιών, η οποία γίνεται από τον ασθενή στο σπίτι με ειδικά μασελάκια (νάρθηκες λεύκανσης), ακολουθώντας τις οδηγίες του οδοντιάτρου.

Στην αρχή ο οδοντίατρος θα αξιολογήσει την κατάσταση του στόματος, θα ελέγξει το χρώμα των δοντιών σας και θα πάρει αποτυπώματα, ώστε να δημιουργήσει εξατομικευμένα μασελάκια (νάρθηκες λεύκανσης).

Νάρθηκες Λεύκανσης

Σε ένα δεύτερο ραντεβού, και αφού έχει κατασκευάσει τα μασελάκια, θα ελέγξει την τέλεια εφαρμογή αυτών στο στόμα σας και αν όλα είναι όπως ορίζουν οι κανόνες ασφάλειας, θα σας δώσει το λευκαντικό υλικό, καθώς και θα σας ενημερώσει για τον τρόπο εφαρμογής του υλικού.

Υπάρχουν αρκετά υλικά στην αγορά σε διαφορετικές περιεκτικότητες, ώστε η λεύκανση να μπορεί να προσαρμοστεί στο lifestyle σας και στην καθημερινότητα σας, προσφέροντας το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Εσείς θα τοποθετείτε το υλικό στα μασελάκια σύμφωνα με τις οδηγίες του οδοντιάτρου σας και κατόπιν θα το φοράτε 4-8 ώρες κάθε μέρα ανάλογα με το υλικό και τον τρόπο ζωής σας. Σημαντικό είναι να μην έρχεται το λευκαντικό υλικό σε επαφή με τα ούλα σας οπότε πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στη ποσότητα που βάζετε μέσα στο μασελάκι αλλά και στην τεχνική αφαίρεσης περίσσιας υλικού από τα ούλα σας.

Μετά από 5 με 7 μέρες για την κάθε γνάθο η διαδικασία της λεύκανσης θα έχει ολοκληρωθεί και θα πρέπει να επισκεφτείτε τον οδοντίατρο σας για αξιολόγηση. Σε ειδικές περιπτώσεις ο χρόνος αυτός μπορεί να επιμηκυνθεί.

Τα θετικά της λεύκανσης στο σπίτι είναι:

1)Είναι λιγότερη επιθετική από τη λεύκανση στο ιατρείο. Χρησιμοποιούμε υλικά σε μικρότερη περιεκτικότητα από αυτά της τεχνικής λεύκανσης στο οδοντιατρείο.

2)Μπορεί να επιμηκυνθεί ο χρόνος εφαρμογής του υλικού αν κριθεί απαραίτητο.

3)Η τεχνική είναι ανώδυνη. Σε περίπτωση ευαισθησίας των δοντιών ή των ούλων σταματήστε αμέσως την εφαρμογή και επικοινωνήστε με τον οδοντίατρο σας για περισσότερες συμβουλές.

4)Από την εμπειρία μου η τεχνική αυτή τείνει να έχει αργότερη επαναφορά χρώματος σε μερικές περιπτώσεις.

5)Η διαδικασία μπορεί να εφαρμοστεί άφοβα ως συντήρηση με τα ιδία μασελάκια ανά έτος αν δεν έχει αλλάξει η δομή του στόματος και των δοντιών.

Τα αρνητικά της λεύκανσης στο σπίτι είναι:

1)Η εφαρμογή του υλικού δεν ελέγχεται από τον οδοντίατρο με αποτέλεσμα, αν οι οδηγίες δεν είναι σαφής, να μην έχουμε σωστή εφαρμογή και κατεπέκταση το επιθυμητό αποτέλεσμα.

2)Αν γίνουν κάποιες εργασίες στο στόμα σας μετά τη λεύκανση θα πρέπει να πετάξετε τους παλαιούς σας νάρθηκες λεύκανσης και να κατασκευάσετε καινούριους.

Γ)Συνδυασμός λεύκανσης στο οδοντιατρείο και στο σπίτι (Deep Bleaching)

Η τεχνική αυτή διαδίδεται όλο και περισσότερο, καθώς η λογική της είναι να συνδυάσει τα θετικά στοιχεία των δύο παραπάνω τεχνικών.

Τα θετικά της συνδυαστικής τεχνικής λεύκανσης είναι:

Στην αρχή ο οδοντίατρος θα αξιολογήσει την κατάσταση του στόματος σας και θα πάρει αποτυπώματα, ώστε να δημιουργήσει εξατομικευμένα μασελάκια (νάρθηκες λεύκανσης). Σε ένα δεύτερο ραντεβού θα εφαρμόσει τη τεχνική λεύκανσης στο ιατρείο και θα σας δώσει τα μασελάκια και το υλικό για την τεχνική λεύκανσης στο σπίτι.

1)Έχει το πιο γρήγορο χρονικά αποτέλεσμα σε σχέση με την εφαρμογή των υλικών.

2)Κατά ένα μέρος η εφαρμογή των υλικών ελέγχεται από τον οδοντίατρο.

3)Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αρκετούς διαφορετικούς συνδυασμούς λευκαντικών υλικών ανάλογα με την περίπτωση.

Τα αρνητικά της συνδυαστικής τεχνικής λεύκανσης είναι:

1)Είναι δυνατό να υπάρχει ευαισθησία των δοντιών, καθώς δεν αποφεύγουμε την εφαρμογή υλικών υψηλής περιεκτικότητας. Παρόλ' αυτά, λόγω του ότι θα ακολουθήσει η λεύκανση στο σπίτι, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κάπως ασθενέστερα υλικά στο ιατρείο ανάλογα με την περίπτωση με στόχο τη μικρότερη ευαισθησία.

2)Το κόστος της τεχνικής αυτής είναι υψηλότερο.

Πόσο διαρκεί το αποτέλεσμα της λεύκανσης;

Σε αυτή την ερώτηση δεν μπορούμε δώσουμε ακριβή πρόβλεψη, γιατί το αποτέλεσμα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Καταρχήν, εξαρτάται από το λόγο για τον οποίο τα δόντια σας σκουραίνουν. Κατά δεύτερον, εξαρτάται αρκετά από τις συνήθειες σας. Το κάπνισμα, όπως επίσης και η μεγάλη κατανάλωση τροφών και ποτών που περιέχουν αυξημένες χρωστικές όπως ο καφές,το κόκκινο κρασί και το μαύρο τσάι επιδρούν επιταχυντικά στην επαναφορά του χρώματος. Κατά τρίτον, εξαρτάται από την υγιεινή του στόματος σας και τέλος από αυτό που αποκαλούν συχνά οι ασθενείς «κακή ποιότητα» των δοντιών. Παρόλ' αυτά, σε αρκετές περιπτώσεις το αποτέλεσμα μπορεί να διαρκέσει περισσότερο από δύο χρόνια.

Ποιο είναι το κόστος της λεύκανσης;

Το κόστος της λεύκανσης κυμαίνεται από 200 έως 900 ευρώ ανάλογα με την περίπτωση.

11 συμβουλές για την λεύκανση:

1)Συζητήστε διεξοδικά με τον οδοντίατρο σας για το τι αποτέλεσμα περιμένετε από τη διαδικασία της λεύκανσης. Οοδοντίατρος θα συλλέξει τις πληροφορίες και θα σας προτείνει το σχέδιο θεραπείας.

2)Ακούστε προσεκτικά τις οδηγίες του οδοντίατρού σας. Αν έχετε οποιαδήποτε απορία, όσο χαζή και αν σας φαίνεται ρωτήστε τον οδοντίατρό σας.

3)Η λεύκανση λευκαίνει τα δόντια σας. Αν έχετε σφραγίσματα η προσθετικές εργασίες στο στόμα σας, όπως στεφάνες (θήκες) ή γέφυρες είναι πιθανόν να χρειαστούν αντικατάσταση για να συγκλίνουν χρωματικά μετά τη λεύκανση με το νέτο χρώμα των δοντιών σας. Οτιδήποτε δεν είναι φυσικόδόντι δεν λευκαίνει με τη λεύκανση

4)Η ποσότητα λεύκανσης των δοντιών (το πόσο άσπρα είναι) είναι συγκεκριμένη για τα δόντια σας. Δεν μπορείτε να υπεραυξάνετε τη λευκότητα των δοντιών σας.

5)Αν χρησιμοποιείτε τη τεχνική λεύκανσης στο σπίτι με τα μασελάκια (νάρθηκες λεύκανσης) μην βάζετε περισσότερη ποσότητα λευκαντικού υλικού από ότι σας έχει συστήσει ο οδοντίατρος σας. Η περισσότερη ποσότητα δεν σημαίνει και γρηγορότερη λεύκανση ή λευκότερα δόντια.

6) Αν χρησιμοποιείτε τη τεχνική λεύκανσης στο σπίτι με τα μασελάκια (νάρθηκες λεύκανσης) μη φοράτε τα μασελάκια για περισσότερο χρόνο από ότι σας έχει συστήσει ο οδοντίατρος σας.

7) Αν χρησιμοποιείτε τη τεχνική λεύκανσης στο σπίτι με τα μασελάκια (νάρθηκες λεύκανσης) και αισθανθείτε ευαισθησία (πόνο στα δόντια ή στα ούλα) κατά τη διάρκεια της εφαρμογής σταματήστε τη διαδικασία και ενημερώστε τον οδοντίατρό σας.Ο οδοντίατρός σας είναι ο μόνος που γνωρίζει την δομή των δοντιών σας (στο στόμα), την εφαρμογή του νάρθηκα και την περιεκτικότητα του υλικού που χρησιμοποιείτε και μπορεί να προλάβει τυχόν προβλήματα.

8) Βουρτσίστε πάντα τα δόντια σας πριν και μετά την εφαρμογή του υλικού. Επίσης, καθαρίστε τους νάρθηκες λευκάνσεως με άφθονο νερό και άλλη οδοντόβουρτσα μετά από κάθε εφαρμογή.

9) Μην κοιτάτε τα δόντια σας κάθε μέρα στον καθρέφτη, όταν κάνετε λεύκανση. Το μάτι συνηθίζει και μπορεί να μην βλέπετε την πραγματική διαφορά. Κοιτάξτε τα μετά το τέλος της θεραπείας για να δείτε την πραγματική διαφορά.

10) Μην κάνετε υπερβολές. Αν έχετε ήδη λευκά δόντια και απλά θέλετε ένα τόνο λευκότερα σκεφτείτε το κόστος σε σχέση με το αποτέλεσμα. Σίγουρα η λεύκανση είναι ασφαλής για τα δόντια σας. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να επεμβαίνετε στη φύση αν δεν υπάρχει λόγος.

http://www.dental-blog.gr

Read More

Ο δεκάλογος του κατάλευκου χαμόγελου

• Βουρτσίζετε τα δόντια σας για 2-3 λεπτά κάθε φορά. Βουρτσίζετε και τη γλώσσα για να αφαιρείτε τα βακτήρια και να έχετε δροσερή αναπνοή!
• Αλλάζετε οδοντόβουρτσα κάθε 3-4 μήνες.
• Μη βάζετε πολλή δύναμη γιατί μπορεί να χαλάσει την αδαμαντίνη των δοντιών.
• Κόψτε το τσιγάρο και περιορίστε τσάι, καφέ, αναψυκτικά και αλκοόλ!
• Πιείτε με καλαμάκι τα ποτά που προσδίδουν στα δόντια χρωστικές, και ξεπλύντε το στόμα σας αμέσως μετά το τσιγάρο ή τον καφέ.
• Περιορίστε τα σνακς μεταξύ των γευμάτων. Περιέχουν ζάχαρη και συμβάλλουν στην τερηδόνα.
• Κάντε λεύκανση. Τα δόντια θα καθαρίσουν εντελώς από όλες τις χρωστικές που έχουν προσλάβει μέχρι τώρα στη ζωή σας!
• Διατηρείτε το αποτέλεσμα με λευκαντικές οδοντόκρεμες που θα σας συστήσει ο οδοντίατρός σας.
• Μην ξεχνάτε τον ετήσιο καθαρισμό και check up στον οδοντίατρο. Θα προλάβετε πολλά προβλήματα.http://www.iatronet.gr
• Μην ξεχνάτε να χαμογελάτε. Είναι γοητευτικό!.

Read More

Ουλίτιδα

ΕΡΩΤΗΣΗ: τι είναι η ουλίτιδα και πώς προκαλείται;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ουλίτιδα είναι ο ιατρικός όρος που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε τη φλεγμονή των ούλων. Τα δόντια μας βρίσκονται μέσα σε υποδοχές στο οστό της γνάθου, στα λεγόμενα φατνία. Το οστό καλύπτεται από τα ούλα. Στην ουλοδοντική σχισμή (τη σχισμή ανάμεσα στο δόντι και στα ούλα) μαζεύονται υπολείμματα τροφών. Αν δεν βουρτσίζουμε τακτικά τα δόντια μας, τα υπολείμματα αυτά παραμένουν εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, οπότε έρχονται και "κατασκηνώνουν" μικρόβια τα οποία προκαλούν φλεγμονή στα ούλα, τη λεγόμενη ουλίτιδα. Η κοινή ουλίτιδα είναι πολύ διαδεδομένη νόσος. Προσβάλλει το μεγαλύτερο ποσοστό των ενηλίκων αλλά και σημαντικό ποσοστό παιδιών. Τα βασικά χαρακτηριστικά είναι η διόγκωση (πρήξιμο) των ούλων, το έντονο κόκκινο χρώμα και η αιμορραγία κυρίως κατά το βούρτσισμα, με τη χρήση οδοντογλυφίδας κ.λ.π. Η ουλίτιδα δεν προκαλείται μόνο από τη συσσώρευση πλάκας και μικροβίων στα δόντια. Μπορεί να προκληθεί και από κακοσχηματισμένες αποκαταστάσεις (στεφάνες, γέφυρες, εμφράξεις). Πρέπει επίσης να τονιστεί ότι διακρίνουμε διάφορα είδη ουλίτιδας, όπως είναι η ελκονεκρωτική ουλίτιδα, η ουλίτιδα που συνδέεται με την εγκυμοσύνη κ.αhttp://www.dontia.gr.

Read More

Τερηδονα

Τι είναι η τερηδόνα;

Η τερηδόνα είναι ασθένεια των σκληρών οδοντικών ιστών η οποία χαρακτηρίζεται με απομεταλλικοποίηση της ανόργανης και αποδομή της οργανικής δομής του δοντιού. Η τερηδόνα καταλαμβάνει την πρώτη θέση ανάμεσα στις χρόνιες ασθένειες του ανθρώπου. Καθώς εξελίσσεται, καταστρέφει τα δόντια, δυσκολεύει τη μάσηση και αλλοιώνει την αισθητική.

    

Η εμφάνιση της τερηδόνας είναι συνδεδεμένη με την ταυτόχρονη ύπαρξη κυρίως τριών αιτιολογικών παραγόντων:

• 1) τερηδογόνων μικροοργανισμών στην οδοντική μικροβιακή πλάκα (λακτοβάκιλους, στρεπτόκοκκους, ακτινομύκητες)
• 2) υδατάνθρακων στη στοματική κοιλότητα
• 3) ανθεκτικότητας του ατόμου (μικροβιακή χλωρίδα του ατόμου, ορθοδοντική κατάσταση και δομή των δοντιών)

Τα μικρόβια αποδομούν τους υδατάνθρακες παράγοντας οξέα. Αυτά τα οξέα αφαιρούν μεταλλικά στοιχεία από την ανόργανη ουσία του δοντιού αρχικά και στη συνέχεια από την οργανική, καταστρέφοντας με αυτό τον τρόπο το δόντι. Άλλοι παράγοντες για την εμφάνιση ή όχι της τερηδόνας είναι το σάλιο, η κληρονομικότητα, η επαγγελματική δραστηριότητα, η γεωγραφική περιοχή (περιεκτικότητα φθορίου στο πόσιμο νερό), γενικές ασθένειες και ιδιαίτερα η στοματική υγιεινή.

Ποιά σημεία του δοντιού προσβάλλονται από τερηδόνα;

Από τα πρώτα σημεία που προσβάλλονται είναι οι σχισμές και οι αύλακες της μασητικής επιφάνειας των δοντιών. Εκεί που το δόντι αλλάζει χρώμα (σκουραίνει) έχει προσβληθεί από τερηδόνα.	Εκτός τις μασητικές επιφάνειες η τερηδόνα ξεκινάει και από τις μεσοδόντιες επιφάνειες των δοντιών, εκεί όπου τα δόντια εφάπτονται.

Η τερηδόνα προκαλεί τις κοιλότητες των δοντιών;

Η τερηδόνα δεν προκαλεί κάποια κοιλότητα αμέσως.
Αρχικά διαλύει την αδαμαντίνη και στη συνέχεια επεκτείνεται στην (πιο μαλακή) οδοντίνη, την οποία διαλύει πολύ ευκολότερα και σε μεγαλύτερη έκταση.
Όταν η οδοντίνη διαλυθεί σημαντικά, τα εξωτερικά τοιχώματα της αδαμαντίνης, σπάζουν κι έτσι εμφανίζεται μια μεγαλύτερη κοιλότητα στο δόντι. Αυτό είναι ήδη ένα προχωρημένο στάδιο, που πιθανότατα θα συνοδεύεται από πόνο.
Ο οδοντίατρος σας έχει την δυνατότητα να αναγνωρίσει ένα τερηδονισμένο δόντι σε πολύ πιο πρώιμο στάδιο και να το αποκαταστήσει εγκαίρως.

Τα παιδιά έχουν τερηδόνες;

Ασφαλώς και ιδιαίτερα αυτά που καταναλώνουν πολλά γλυκά, καραμέλες και ζαχαρούχα ποτά. Βέβαια δεν αποτελούν αυτά τη μόνη αιτία για τα τερηδονισμένα δόντια.
Η δομή των δοντιών καθορίζει το βαθμό της ευπάθειάς τους στη νόσο. Ο σχηματισμός των πρώτων δοντιών ξεκινάει από τον 3ο εμβρυϊκό μήνα και τελειώνει κοντά στο τρίτο έτος της ηλικίας. Ο σχηματισμός των μονίμων δοντιών ξεκινάει σε εμβρυϊκή ηλικία και τελειώνει κατά το 12ο έτος της ηλικίας.

Είναι προφανές πόσο σημαντική είναι η διατροφή της εγκύου η οποία πρέπει να είναι πλούσια σε πρωτεΐνες, βιταμίνες (Α, Β,C,D) και μεταλλικά άλατα (ασβέστιο). Εξίσου σημαντική είναι η διατροφή των ίδιων των παιδιών καθώς η διαδικασία συνεχίζεται μέχρι περίπου το 25ο έτος της ηλικίας τους που ολοκληρώνεται ο σχηματισμός τρίτου γομφίου (φρονιμίτη).

Εκτός από τη διατροφή, άλλοι παράγοντες που συμμετέχουν στην υγεία των δοντιών των παιδιών είναι η κακή αναπνοή, τα ορθοδοντικά προβλήματα, το ξηρό στόμα. Πάρα πολύ σημαντική είναι η στοματική υγιεινή και η φθορίωση των δοντιών.
Το βούρτσισμα των δοντιών ξεκινάει με την εμφάνιση του πρώτου δοντιού στο στόμα και η πρώτη επίσκεψη στον οδοντίατρο γίνεται το συντομότερο δυνατό.
Ο οδοντίατρος θα ευαισθητοποιήσει, θα οργανώσει και θα ελέγξει τελικά τη στοματική υγεία του ασθενή.

Τα σφραγισμένα δόντια επανατερηδονίζονται;

Επειδή πολλοί ενήλικες στερήθηκαν τα οφέλη της σύγχρονης προληπτικής οδοντιατρικής (π.χ. φθορίωση) όταν μεγάλωναν έχουν συχνά πολλές οδοντικές εμφράξεις ( σφραγίσματα).
Με το πέρασμα του χρόνου αυτές οι εμφράξεις αποδυναμώνονται και τείνουν να σπάζουν κυρίως στα όριά τους.
Η μικροβιακή πλάκα κατακρατείται και συσσωρεύεται σ' αυτές τις μικροσκοπικές ρωγμές παράγοντας οξέα και έτσι ξεκινά η νέα τερηδόνα του δοντιού.
Γι' αυτό είναι απαραίτητο οι ενήλικες όπως και τα παιδιά τακτικά (μια φορά το εξάμηνο) να επισκέπτονται τον οδοντίατρο τους για λεπτομερή εξέταση, ενημέρωση, οδηγίες και αν χρειαστεί θεραπείες.

Πώς αποφεύγω τον τερηδονισμό των δοντιών;

• Βουρτσίστε δύο φορές την ημέρα με οδοντόπαστα φθορίου
• Καθαρίστε καθημερινά μεταξύ των δοντιών με οδοντικό νήμα
• Προσέξτε τη διατροφή σας
• Συμβουλευτείτε τον οδοντίατρο σας αν έχετε ανάγκη από φθορίωση η προληπτικές εμφράξεις
• Επισκεφτείτε τον οδοντίατρο σας για τον τακτικό επαγγελματικό καθαρισμό των δοντιών σας και έλεγχο μια φορά το εξάμηνο.http://www.osi.gr

Read More