Ξηροστομία

Η ξηροστομία είναι η ενοχλητικη αίσθηση της ξηρότητας του στόματος που προκαλείται από την ελάττωση της ροής του σάλιου σ’ αυτό.

Κάτω από συνήθη ερεθίσματα, οι σιελογόνοι αδένες ενός υγιούς ενήλικα παράγουν κάθε μέρα 750 - 1.500 ml σάλιου. Ο ρυθμός αυτός είναι μικρότερος στις γυναίκες και σχετίζεται με τις διακυμάνσεις της πίεσης του αίματος.

Το σάλιο είναι πολύ χρήσιμο για τον οργανισμό, αφού διατηρεί υγρή και λιπαίνει την επιφάνεια του στοματοφάρυγγα και του λάρυγγα, ώστε να διευκολύνεται η μάσηση, η κατάποση, η γεύση, η ομιλία και η αναπνοή. Επιπλέον, το σάλιο έχει ρυθμιστική και αντιμικροβιακή δράση και έτσι προστατεύει τα δόντια από την τερηδόνα και τα ούλα, το φάρυγγα και τον υπόλοιπο γαστρεντερικό σωλήνα από διάφορες φλεγμονές.

Αιτία ξηροστομίας

Η ξηροστομία μπορεί να παρουσιαστεί οποιαδήποτε στιγμή και τις περισσότερες φορές είναι παροδική.

Παροδικής μορφής ξηροστομία, που συνήθως παρατηρείται συχνά, μπορεί να προκαλέσουν η στοματική αναπνοή, το κάπνισμα, το αλκοόλ, ο φόβος, το άγχος καθώς επίσης και διάφορες καταστάσεις που αφυδατώνουν τον οργανισμό, όπως η αιμορραγία, ο πυρετός, η διάρροια, η πολυουρία κι ακόμη το σύνδρομο Sjogren και η λοίμωξη HIV (AIDS).

Πιό σπάνια ξηροστομία μπορεί να παρατηρηθεί σε άτομα που έχουν σακχαρώδη διαβήτη, νεφρική ανεπάρκεια, σαρκοείδωση, μεταμόσχευση οργάνων, αμυλοείδωση, σιδηροπενική αναιμία, υποπλασία ή αγενεσία σιαλογόνων αδένων, εμμηνόπαυση, έλλειψη πρωτεϊνών και βιταμινών και απόφραξη μεγάλων σιαλογόνων αδένων.

Το πιό συχνό αίτιο ξηροστομίας αποτελεί η λήψη διαφόρων φαρμάκων, όπως αντιασθματικά, αγχολυτικά, αντιεπιληπτικά, αντικαταθλιπτικά, αντιισταμινικά, αντιπαρκινονικά, αντιυπερτασικά, κυτταροτοξικά, ατροπίνη, ραδιενεργό ιώδιο, κ.ά.

Συχνότητα - Συμπτώματα

Η συχνότητα της ξηροστομίας είναι μεγάλη και υπολογίζεται στο 20-30% των ατόμων ηλικίας άνω των 60 ετών, ενώ είναι πολύ πιό συχνή στις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες.

Τα άτομα που υποφέρουν από ξηροστομία αναφέρουν ότι το πρόβλημά τους είναι εντονότερο κατά τις νυχτερινές ώρες. Εκτός από το ενοχλητικό αίσθημα ξηρότητας του στόματος εμφανίζουν επίσης δυσκολία στη μάσηση και στην κατάποση των τροφών, δυσκολία στην ομιλία, αίσθημα καύσου στη γλώσσα, διαταραχές στη γεύση, πολυτερηδονισμό των δοντιών, φλεγμονές των ούλων, κακοσμία του στόματος, ξερά χείλη και προβλήματα με τις τεχνητές οδοντοστοιχίες τους.

Αντιμετώπιση

Η θεραπευτική προσέγγιση και αντιμετώπιση της ξηροστομίας είναι δύσκολη και περιλαμβάνει την διάγνωση του αιτιολογικού παράγοντα της ξηροστομίας, τη χρήση υποκατάστατων σάλιου, τη χρήση φαρμάκων που διεγείρουν τους σιαλογόνους αδένες για την παραγωγή και έκκριση σάλιου, τη θεραπεία της νόσου που μπορεί να προκάλεσε τη ξηροστομία, καθώς επίσης την διακοπή του καπνίσματος, την διακοπή του αλκοόλ και την σχολαστική στοματική υγιεινήhttp://www.douvitsadentistry.gr.

Read More

Αισθητικές επικαλύψεις δοντιών

Η οδοντιατρική τεχνολογία έχει εξελίξει τόσο πολύ τα οδοντιατρικά υλικά, που μπορούν να ικανοποιήσουν άριστα τις αισθητικές απαιτήσεις. Η ανάγκη των ανθρώπων να αποκτήσουν ένα λαμπερό και λευκό χαμόγελο μπορεί πλέον να καλυφθεί χάρη στις προσπάθειες της οδοντιατρικής έρευνας και των οδοντιάτρων. Βασική επιθυμία όσων επισκέπτονται τον οδοντίατρο είναι να ενημερωθούν για όλους τους σύγχρονους τρόπους με τους οποίους μπορούν να βελτιώσουν το χαμόγελό τους. Οι πλέον δημοφιλείς τρόποι βελτίωσης του χαμόγελου, εκτός από τη λεύκανση, είναι οι όψεις από ρητίνη και οι όψεις από πορσελάνη.
Τι είναι οι όψεις ρητίνης;
Όψη ρητίνης είναι η οδοντιατρική εργασία κατά την οποία ο οδοντίατρος εφαρμόζει σε όλη την μπροστινή επιφάνεια του δοντιού ένα πλαστικό υλικό, λευκών αποχρώσεων συνήθως, με σκοπό να επανορθώσει ένα σπασμένο, φθαρμένο ή πολυσφραγισμένο δόντι, να καλύψει δυσχρωμίες, να κλείσει κενά μεταξύ δοντιών και να αλλάξει προς το καλύτερο το χρώμα και το σχήμα τους.
Πώς γίνονται οι όψεις ρητίνης;
Αρχικά, γίνεται μια προετοιμασία του δοντιού με ελαφρύ τροχισμό και αδροποίηση, έτσι ώστε η επιφάνειά του να γίνει τραχιά για καλύτερη σύνδεση με το υλικό της σύνθετης ρητίνης. Στη συνέχεια, εφαρμόζεται ένας συγκολλητικός παράγοντας και το υλικό. Αυτό μορφοποιείται από τον οδοντίατρο στο επιθυμητό σχήμα και σκληραίνει με τη βοήθεια ενός ειδικού μπλε φωτός. Ακολουθεί η λείανση και το γυάλισμα της ρητίνης, έτσι ώστε να έχουμε ένα λαμπερό και αισθητικό αποτέλεσμα.
Πόσες επισκέψεις χρειάζονται για την κατασκευή της όψης από ρητίνη;
Για κάθε δόντι χρειάζεται μία επίσκεψη, διάρκειας 30-60 λεπτών περίπου. Όταν υπάρχουν πολλά δόντια, τότε μπορείτε να συνεννοηθείτε με το γιατρό σας για την οργάνωση του χρόνου και των ραντεβού.
Πόσα χρόνια μπορούν να κρατήσουν οι όψεις ρητίνης;
Τα υλικά που χρησιμοποιούνται τα τελευταία χρόνια είναι πολύ καλύτερης ποιότητας και αντοχής, με αποτέλεσμα ο χρόνος αντικατάστασης ή επιδιόρθωσης που προβλέπεται να έχει επιμηκυνθεί. Βέβαια, ένα πλαστικό υλικό δεν μπορεί να συγκριθεί σε αντοχή με το φυσικό σας δόντι, γι΄ αυτό και είναι πιο εύκολο να σπάσει, να φθαρεί ή να θαμπώσει. Με μία καλή στοματική υγιεινή, με προσοχή στις σκληρές τροφές και με τακτικό, επαγγελματικό καθαρισμό, οι όψεις σας θα χρειαστούν επιδιόρθωση έπειτα από 4-5 χρόνια περίπου. Είναι φυσικό σε ανθρώπους που καπνίζουν και πίνουν πολλούς καφέδες να χρειαστεί πιο γρήγορα να επιδιορθωθούν οι όψεις, λόγω της συσσώρευσης των χρωστικών.
Τι είναι οι όψεις πορσελάνης;
Οι όψεις από πορσελάνη είναι ο πλέον αισθητικός και συντηρητικός τρόπος διόρθωσης ενός σπασμένου ή δυσχρωμικού δοντιού. Ουσιαστικά, είναι μία φλοίδα πορσελάνης η οποία συγκολλάται στην μπροστινή επιφάνεια του δοντιού και επιτρέπει να διορθωθεί το σχήμα, το μέγεθος και το χρώμα του.
Το δόντι πρέπει να τροχιστεί;
Οι όψεις από πορσελάνη απαιτούν ελάχιστο τροχισμό του δοντιού, γι΄ αυτό και τις περισσότερες φορές δεν χρειάζεται ούτε καν αναισθησία.
Θα έχω ευαισθησία μετά το τρόχισμα;
Μεταξύ του τροχίσματος και της κόλλησης της όψης μπορεί να παρατηρηθεί μικρή ευαισθησία στο ζεστό και στο κρύο. Αυτό είναι φυσιολογικό και εξαφανίζεται μετά τη συγκόλληση της όψης.
Πόσες επισκέψεις απαιτούνται για να φτιάξω μία όψη από πορσελάνη;
Οι επισκέψεις συνήθως είναι δύο. Στην πρώτη θα τροχιστεί το δόντι ελαφρώς και θα παρθεί το αποτύπωμα, το οποίο θα δοθεί στον οδοντοτεχνίτη για να φτιάξει την όψη. Έπειτα από μία εβδομάδα περίπου, η όψη θα είναι έτοιμη, οπότε ακολουθεί η δεύτερη επίσκεψη, στην οποία ο οδοντίατρος θα την κολλήσει στο δόντι. Η τελευταία επίσκεψη είναι και η πιο χρονοβόρα, διότι απαιτεί μεγάλη δεξιοτεχνία και εμπειρία από το γιατρό.
Αφού είναι τόσο λεπτές οι όψεις πορσελάνης, δεν είναι επικίνδυνο να σπάσουν;
Μπορεί οι όψεις να είναι 0,3-0,5 χιλιοστά σε πάχος αλλά, από τη στιγμή που θα συγκολληθούν στο δόντι, γίνονται πολύ ανθεκτικές και αντέχουν στις φυσιολογικές δυνάμεις μάσησης. Εάν, βέβαια, ανοίγετε φιστίκια ή σπάτε κόκαλα με τα μπροστινά σας δόντια, οι όψεις κάποτε θα σπάσουν. Αυτό που πρέπει να θυμάστε είναι ότι, με φυσιολογική δίαιτα, δεν πρόκειται να αντιμετωπίσετε κανένα πρόβλημα.
Πώς θα τις διατηρήσω καλύτερα;
Οι όψεις από πορσελάνη δεν παθαίνουν τίποτα από το βούρτσισμα και τη χρήση του νήματος, γι΄ αυτό συνεχίστε τη στοματική υγιεινή που καθημερινά κάνετε. Μπορείτε, επίσης, να χρησιμοποιείτε οποιαδήποτε οδοντόπαστα, με εξαίρεση τις αποτριπτικές. Σε ασθενείς των οποίων τρίζουν τα δόντια (βρουξιστές) είναι καλό να κατασκευάζεται ένας προστατευτικός νάρθηκας, για τις πιέσεις που ασκούνται στα δόντια κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Σε σύγκριση με τις θήκες και τις όψεις από σύνθετη ρητίνη, οι όψεις πορσελάνης είναι καλύτερες;
Σε σύγκριση με τις όψεις από ρητίνη, οι αντίστοιχες από πορσελάνη είναι μεγαλύτερης αντοχής, δεν μαζεύουν χρωστικές και διατηρούν τη λάμψη τους για μια ζωή. Είναι όμως πιο ακριβές και απαιτούν μεγαλύτερη επιδεξιότητα από τον οδοντίατρο. Σε σύγκριση με τις θήκες, έχουν πολύ καλύτερα αισθητικά αποτελέσματα. Διαθλούν το φως καλύτερα, με αποτέλεσμα να φαίνονται πιο φυσικές, ενώ, από τη στιγμή που δεν έχουν μεταλλικό σκελετό, απαλλάσσονται από τα μεταλλικά σιρίτια που, πολλές φορές, παρατηρούνται στις θήκες. Επίσης το γεγονός ότι τροχίζεται ελάχιστη ποσότητα δοντιού, σε σχέση με τις θήκες, καθιστά τις όψεις πορσελάνης συντηρητικότατες και πολύ ευγενικές απέναντι στα ούλα.
Μπορώ να διορθώσω ένα στραβό πρόσθιο δόντι με τη βοήθεια των όψεων;
Στις περισσότερες περιπτώσεις μπορείτε, αφού η χρήση των όψεων μπορεί να χαρακτηριστεί ως η "στιγμιαία ορθοδοντική" που βελτιώνει το χαμόγελο ισιώνοντας δόντια, κλείνοντας διαστήματα και αλλάζοντας σχήματα, μεγέθη και χρώματα.
Κάποια δόντια που δεν ανταποκρίνονται στη λεύκανση, μπορούν να αντιμετωπιστούν με όψεις;
Οπωσδήποτε μπορούν. Για την ακρίβεια, ο πιο συντηρητικός και αποτελεσματικός τρόπος είναι να αντιμετωπιστούν με όψεις από ρητίνη ή πορσελάνη. Ο συνδυασμός λεύκανσης και όψεων είναι πολύ συχνός και τις περισσότερες φορές εγγυάται ένα αισθητικό αποτέλεσμαhttp://health.in.gr.

Read More

Νεογιλα δοντια,παιδικα δοντια

Είναι τα πρώτα δόντια του ανθρώπου, είκοσι (20) στο σύνολό τους, τα οποία αρχίζουν να εμφανίζονται στο στόμα του παιδιού τον έβδομο μήνα, μετά την γέννηση και η ανατολή τους συμπληρώνεται περίπου τον εικοστό τέταρτο μήνα (η εμφάνιση μέσα στο στόμα και των είκοσι νεογιλών δοντιών) Μέχρι την ηλικία των 6 -7 χρόνων διατηρούνται στη στοματική κοιλότητα, οπότε αρχίζει η σταδιακή απόπτωσή τους και η αντικατάσταση από τα μόνιμα δόντια, τα οποία είναι συνολικά τριάντα δύο (32) Το τελευταίο νεογιλό δόντι πέφτει από το στόμα περίπου στην ηλικία των 12 χρόνων.

Η χρονολογική ανάπτυξη των νεογιλών δοντιών είναι :

• 6ος μήνας κεντρικοί τομείς κάτω γνάθου
• 10ος μήνας κεντρικοί τομείς άνω γνάθου
• 11ος μήνας πλάγιοι τομείς άνω γνάθου
• 13ος μήνας πλάγιοι τομείς κάτω γνάθου
• 16ος μήνας πρώτοι γομφίοι άνω και κάτω γνάθου
• 19ος μήνας κυνόδοντες άνω και κάτω γνάθου
• 27ος μήνας δεύτεροι γομφίοι κάτω γνάθου
• 30ος μήνας δεύτεροι γομφίοι άνω γνάθου

Η χρονολογική ανάπτυξη των μονίμων δοντιών είναι :

• 6ος - 7ος χρόνος κεντρικός τομέας κάτω γνάθου, πρώτος γομφίος άνω γνάθου, πρώτος γομφίος κάτω γνάθου
• 7ος - 8ος χρόνος κεντρικός τομέας άνω γνάθου πλάγιος τομέας κάτω γνάθου
• 8ος – 9ος χρόνος πλάγιος τομέας άνω γνάθου
• 10ος – 11ος χρόνος πρώτος προγόμφιος άνω γνάθου
• 10ος – 12ος χρόνος κυνόδοντας κάτω γνάθου πρώτος προγόμφιος κάτω γνάθου δεύτερος προγόμφιος άνω γνάθου
• 11ος – 12ος χρόνος κυνόδοντας άνω γνάθου δεύτερος προγόμφιος κάτω γνάθου
• 12ος – 13ος χρόνος δεύτερος γομφίος άνω γνάθου δεύτερος γομφίος κάτω γνάθου
• 17ος – 21ος χρόνος τρίτος γομφίος άνω γνάθου τρίτος γομφίος κάτω γνάθου

Ενδείξεις εξαγωγής νεογιλών δοντιών :

1. Νεογιλά δόντια κατεστραμμένα των οποίων η θεραπεία και αποκατάσταση δεν είναι εφικτή
2. Περιπτώσεις οξέων φατνιακών αποστημάτων
3. Περιπτώσεις κατάγματος των ριζών μετά από τραυματισμό
4. Παρατεταμένη παραμονή ενός νεογιλού δοντιού
5. Παρεμπόδιση ανατολής μονίμου δοντιού

http://www.ponodontos.gr

Read More

Οξεία πολφίτιδα,Που οφείλεται;

Οξεία πολφίτιδα καλείται η έντονη φλεγμονή του πολφού του δοντιού. Ο πολφός είναι το σύνολο των νεύρων και των αγγείων που υπάρχουν μέσα σε κάθε δόντι και στις ρίζες του. Η οξεία πολφίτιδα εκδηλώνεται με πολύ έντονο πόνο, ο οποίος διαρκεί λίγα λεπτά (ή μπορεί να είναι και συνεχής) και προκαλείται από κάποιο ερέθισμα, όπως το ψυχρό ή το θερμό. Χαρακτηριστικό της πολφίτιδας είναι ότι ο πόνος συνεχίζεται και μετά την παύση της δράσης του ερεθίσματος. Σε προχωρημένα στάδια της (οξεία πυώδης πολφίτιδα), ο πόνος είναι πλέον αφόρητος -ιδίως όταν ο ασθενής ξαπλώσει- και διάχυτος.. Πολλές φορές ο πόνος εκδηλώνεται και αυτόματα, χωρίς δηλαδή να τον προκαλέσει κάποιο ερέθισμα.

Που οφείλεται;

Η φλεγμονή του πολφού(νεύρου) είναι η αντίδραση του πολφού σε διάφορα εξωτερικά ερεθίσματα με κυριότερο από αυτά την τερηδόνα. Επίσης μπορεί να την προκαλέσουν, ο τραυματισμός του δοντιού από κάποιο κτύπημα ή και κάποια εργασία που έγινε στο δόντι (σφράγισμα, τρόχισμα για να μπει κάποια θήκη, κλπ). Στα αρχικά στάδια της η οξεία πολφίτιδα (οξεία ορώδης πολφίτιδα) μπορεί να μην είναι καταστρεπτική για τον πολφό, αν όμως δεν αντιμετωπιστεί μεταπίπτει στην οξεία πυώδη πολφίτιδα η οποία είναι και καταστροφική για τον πολφό του δοντιού.

Πρόληψη

Η ανεύρεση και έμφραξη των τερηδονισμένων δοντιών με τακτικές επισκέψεις στον οδοντίατρο, είναι ο καλύτερος τρόπος πρόληψης αυτής της επώδυνης κατάστασης.

Διάγνωση

Η διάγνωση τίθεται με βάση τα συμπτώματα και κυρίως τα χαρακτηριστικά του πόνου (διάρκεια, τι τον προκαλεί, κλπ). Επίσης η κλινική εξέταση και η ακτινογραφία βοηθούν σημαντικά την διάγνωση. Επειδή πολλές φορές ο πόνος είναι διάχυτος, απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή για να εντοπισθεί το υπαίτιο δόντι.

Αντιμετώπιση

Στα πολύ αρχικά της στάδια, η οξεία πολφίτιδα είναι μια κατάσταση θεωρητικά αντιστρεπτή. Τις περισσότερες όμως φορές η θεραπεία εκλογής είναι η αφαίρεση του πολφού (ενδοδοντική θεραπεία).

Απόστημα

Το οξύ ακρορριζικό απόστημα είναι μια πυώδης φλεγμονή των περιρριζικών ιστών (οι ιστοί που περιβάλλουν την ρίζα του δοντιού), η οποία οφείλεται σε επέκταση μολύνσεως που υπάρχει στους ριζικούς σωλήνες (το κεντρικό μέρος κατά μήκος της ρίζας του δοντιού από όπου διέρχονται τα αγγεία και τα νεύρα του δοντιού).

Το οξύ ακρορριζικό απόστημα οφείλεται σε μικρόβια ή τοξίνες μικροβίων που αφού μόλυναν τον ριζικό σωλήνα της ρίζας του δοντιού (το κεντρικό μέρος κατά μήκος της ρίζας του δοντιού από όπου διέρχονται τα αγγεία και τα νεύρα του δοντιού), εξέρχονται από το ακρορριζικό τρήμα (η τρύπα στο κάτω άκρο της ρίζας από όπου βγαίνουν τα αγγεία και τα νεύρα του δοντιού) και μολύνουν τους γύρω περιρριζικούς ιστούς.

Η ποικιλία και η δύναμη των μικροβίων καθώς και η ικανότητα άμυνας του οργανισμού καθορίζουν την ένταση και την έκταση που θα πάρει η φλεγμονή. Το πύο που συγκεντρώνεται αποτελείται από νεκρά κύτταρα και μικρόβια και είναι προϊόν της «μάχης» του οργανισμού απέναντι στους παθογόνους μικροοργανισμούς.

Συμπτώματα

Στα αρχικά στάδια έχουμε συνεχή πόνο που χειροτερεύει με την επαφή του υπαίτιου δοντιού (με το αντίστοιχο δόντι της άλλης γνάθου ή κατά τη μάσηση), ενώ το δόντι δίνει την αίσθηση ότι είναι ψηλότερο από τα άλλα. Στην συνέχεια λόγω της δημιουργίας του πύου που αρχίζει και πιέζει τα νεύρα της περιοχής, ο πόνος γίνεται πολύ ισχυρός και σφυγμώδης. Τέλος μετά από μερικές μέρες αρχίζει και εμφανίζεται και πρήξιμο καθώς το πύο πλέον έχει επεκταθεί στους γύρω ιστούς. Σε αυτό το στάδιο ο πόνος γίνεται πιο ήπιος. Δεν είναι λίγες οι φορές που το πύον δημιουργεί μια τρύπα στα ούλα (συρίγγιο) και εξέρχεται στην στοματική κοιλότητα. Σε αυτή την περίπτωση ο πόνος και το πρήξιμο σιγά-σιγά υποχωρούν. Πολλές φορές επίσης κατά το οξύ στάδιο του αποστήματος με τον πολύ δυνατό πόνο μπορεί να υπάρξει πυρετός και κακουχία.

Θεραπεία

Η θεραπεία αποσκοπεί κατ αρχήν στην ανακούφιση του ασθενή από τον πόνο. Αυτό γίνεται με απομάκρυνση του πύου με κατάλληλους χειρισμούς είτε διαμέσου της ρίζας του δοντιού, είτε όταν αυτό δεν είναι δυνατόν με διάνοιξη του αποστήματος με μια μικρή τομή. Ταυτόχρονα χορηγούνται αντιφλεγμονώδη φάρμακα και σε κάποιες περιπτώσεις αντιβίωση. Αφού παρέλθει η οξεία φάση και ο ασθενής ηρεμήσει γίνεται ενδοδοντική θεραπεία..http://www.ponodontos.gr

Read More

Θεραπεία Φθορίου & Τερηδόνα.Τι είναι τοπική φθορίωση;

Το φθόριο είναι το πιο αποτελεσματικό μέσο που διαθέτουμε σήμερα για να προλάβουμε την τερηδόνα, ενισχύοντας την ανθεκτικότητα των δοντιών. Όταν το φθόριο ενσωματώνεται στην αδαμαντίνη, την κάνει πιο σκληρή και ανθεκτική.
Χορήγηση φθορίου στο νερό: Η προσθήκη φθορίου στο πόσιμο νερό, μπορεί να προλάβει την τερηδόνα σε ποσοστό μέχρι και 60%. Η φθορίωση του πόσιμου νερού εφαρμόζεται εδώ και πολλά χρόνια σε κράτη όπως οι ΗΠΑ, η Αγγλία και η Σουηδία, όπου η πρόληψη της τερηδόνας αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους στόχους του κράτους πρόνοιας. Στην Ελλάδα όμως, τόσο το κεντρικό όσο και τα περισσότε-ρα τοπικά δίκτυα νερού, περιέχουν αμελητέες ποσότητες φθορίου. Γι’ αυτό το λόγο, το φθόριο θα πρέπει να ληφθεί σε άλλες μορφές.
Ταμπλέτες και σταγόνες: Η λήψη φθορίου σε ταμπλέτες ή σταγόνες είναι ένας αποτελεσματικός και με μικρό κόστος τρόπος πρόληψης της τερηδόνας. Χρησιμοποιείται στις περιπτώσεις που το πόσιμο νερό δεν περιέχει φθόριο. Επειδή τα δόντια χρειάζονται πολύ καιρό για σχηματιστούν, κάθε δόντι θα πρέπει να λαμβάνει φθόριο από την έναρξη σχηματισμού του μέχρι να ανατείλει και να ωριμάσει. Επομένως, η λήψη φθορίου σε ταμπλέτες πρέπει να αρχίζει από την γέννηση και να συνεχίζεται μέχρι και την ηλικία των 8-10 ετών, που τα περισσότερα μόνιμα δόντια σχηματίζονται.
Η δοσολογία χορήγησης του φθορίου σε ταμπλέτες, για περιοχές που δεν έχουν φθόριο στο νερό είναι:
Για τα βρέφη ηλικίας 0-2 ετών συνιστώνται σταγόνες φθορίου οι οποίες προστίθενται στο πόσιμο νερό. Όταν το φθόριο δεν διατίθεται σε σταγόνες, μία ταμπλέτα φθορίου 1mgr μπορεί να διαλυθεί σε 1 λίτρο νερού και το νερό αυτό χρησιμοποιείται σαν πόσιμο νερό και για την παρασκευή της τροφής του.
Όταν το παιδί φτάσει σε ηλικία στην οποία μπορεί να πάρει ταμπλέτες , 2-3 ετών, το φθόριο δίνεται υπό αυτή την μορφή. Το παιδί στην αρχή μασάει την ταμπλέτα και στην συνέχεια την καταπίνει, Έτσι οι ταμπλέτες φθορίου έχουν διπλή δράση, τοπικά στα δόντια τα οποία έχουν ανατείλει στη στοματική κοιλότητα αλλά και συστηματικά στα δόντια τα οποία δεν έχουν ανατείλει και σχηματίζονται ακόμη μέσα στα οστά των γνάθων του παιδιού.
Οι ταμπλέτες και οι σταγόνες φθορίου πρέπει να δίνονται σε καθημερινή βάση και μέχρι την ηλικία των 8 ετών.
Φθοριούχα στοματοπλύματα: Ένας άλλος αποτελεσματικός τρόπος για να αυξήσουμε την αντίσταση των δοντιών κατά της τερηδόνας είναι η χρήση στοματοπλυμάτων που περιέχουν φθόριο.
Για καλύτερο αποτέλεσμα, το παιδί θα πρέπει να κάνει μπουκώματα με το στοματόπλυμμα για ένα λεπτό, κάθε βράδυ, μετά το βούρτσισμα των δοντιών. Αυτό θα είναι το τελευταίο πρά-γμα προτού το παιδί πάει για ύπνο, ώστε το φθόριο να παραμείνει στο στόμα κατά τη διάρκεια της νύχτας. Είναι σημαντικό να μην καταπίνεται το διάλυμα, γι’ αυτό και η χρήση φθοριούχων στοματοπλυμάτων δε συνιστάται σε παιδιά κάτω των 6-8 ετών. Τα φθοριούχα στοματοπλύματα συνιστώνται και σε ενήλικες, επομένως η έναρξη χρήσης τους από την παιδική ηλικία μετά τα 8 έτη, περίοδο που αντικαθιστούν τις ταμπλέτες, μπορεί να γίνει μια ευεργετική συνήθεια για το παιδί.
Τι είναι τοπική φθορίωση; Τοπική φθορίωση είναι η εφαρμογή από τον οδοντίατρο υψηλών δόσεων φθορίου (10-12.000 ppm) με τη μορφή ζελέ που έχουν γεύση φρούτων για να είναι ευχάριστα από τα παιδιά.
Πως γίνεται και τι προσφέρει; Το ζελέ φθορίου τοποθετείται σε ειδικά δισκάρια για την άνω και κάτω γνάθο τα οποία εφαρμόζονται και παραμένουν στο στόμα για ελάχιστο χρόνο. Προσφέρουν προστασία από τερηδόνα μέχρι 30-40%. Η συχνότητα εφαρμογής είναι συνήθως κάθε 6 μήνες, αν και σε άτομα με υψηλή προσβολή από τερηδόνα μπορεί να γίνεται και κάθε 3 μήνες.
Βερνίκια Φθορίου: Φέρονται σε υγρή κατάσταση και χρησιμοποιούνται στην κλινική πράξη για τον έλεγχο της τερηδόνας. Το μόνο εμφανές μειονέκτημα από τη χρήση τους είναι μία καφέ-κίτρινη χροιά που αφήνουν στα δόντια μετά το πέρας της θεραπείας που γίνεται στο οδοντιατρείο και η οποία εξαφανίζεται σε 1-2 ημέρες.
Τα υπάρχοντα στοιχεία δεν δείχνουν πιθανές παρενέργειες ή κινδύνους από την εφαρμογή του φθορίου με διάφορους τρόπους στα παιδιάhttp://www.akesios.gr.

Read More

Διατροφή και χαμόγελο

Η σωστή διατροφή είναι προϋπόθεση της σωστής λειτουργίας του οργανισμού και της καλύτερης εμφάνισής του, όπως είναι προϋπόθεση και για ένα ωραίο χαμόγελο. Η ανάγκη για τροφή αρχίζει αμέσως με την γέννηση του ανθρώπου με το μητρικό γάλα. Πριν την γέννηση διατρέφεται το έμβρυο μέσω του πλακούντα της μητέρας. Γι’ αυτό είναι ιδιαίτερης αξίας και σημασίας η διατροφή της γυναίκας πριν την εγκυμοσύνη, κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, και κατά την διάρκεια του θηλασμού.
Πριν την εγκυμοσύνη έχει σημασία το σωστό βάρος, το οποίο εξασφαλίζεται με τις σωστές ποσότητες και ταυτόχρονα τροφές πλούσιες σε υδατάνθρακες, λιπίδια, πρωτεΐνες, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία. Κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού και της ανάπτυξης του παιδιού, η συνεργασία διατροφολόγου, παιδιάτρου, γυναικολόγου και οδοντίατρου στο θέμα της διατροφής είναι απαραίτητη.
Κακή διατροφή αιτιολογεί πολλές φορές τερηδόνες, ουλίτιδες, κηλίδες στα δόντια, σκουρόχρωμα δόντια, ελλιπή ανάπτυξη γνάθων και δοντιών, δυσπλασίες. Τα φάρμακα πρέπει να αποφεύγονται στην εγκυμοσύνη και να χορηγούνται μόνο με την σύμφωνη γνώμη του γυναικολόγου σε έκτακτες περιπτώσεις. Ιδιαίτερα οι τετρακυκλίνες πρέπει να αποφεύγονται οπωσδήποτε μετά τον 4ο μήνα της εγκυμοσύνης διότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος δυσχρωμίας των δοντιών του παιδιού που θα γεννηθεί.
Διατροφικές συνήθειες με τσάι, καφέ, κάπνισμα επίσης επηρεάζουν αρνητικά το χαμόγελο διότι δημιουργούν χρωστικές στα δόντια και επιπλέον αλλάζουν αισθητά τα λευκά δόντια, σε σκουρόχρωμα. Ελλιπής λήψη σιδήρου και βιταμίνης C και B, υπερβολικό κάπνισμα, μπορεί να αιτιολογείται για έντονες φλεγμονές των ούλων (ουλίτιδες), κακοσμία και φλεγμονώδεις καταστάσεις στην στοματική κοιλότητα. Τροφές πλούσιες σε σάκχαρο αποτελούν σίγουρα αιτιολογικό παράγοντα για τερηδόνες.
Η δημιουργία σφραγισμάτων σ’ ένα στόμα είναι σίγουρα αποτέλεσμα κακής στοματικής υγιεινής, αλλά ταυτόχρονα και κακής διατροφής. Δόντια με πολλά σφραγίσματα και μάλιστα στην πρόσθια περιοχή του χαμόγελου σίγουρα δεν είναι μια εικόνα που αναδεικνύει το χαμόγελο. Επιπλέον οι χρωστικές, οι οποίες επιβαρύνουν την λευκότητα και την εμφάνιση των δοντιών εναποτίθενται στα ήδη επιβαρημένα από τερηδόνες δόντια. Όλα αυτά τα προβλήματα για τα οποία ευθύνεται και η κακή διατροφή, μπορεί η σωστή στοματική υγιεινή σε συνδυασμό με την σωστή διατροφή, να καθορίζεται από τον οδοντίατρο σε συνεργασία με τον διατροφολόγο και παθολόγο, ώστε να δώσει άριστα αποτελέσματα στην επιτυχία του χαμόγελου.
Επιπλέον, για την δημιουργία ενός καλύτερου και λαμπερότερου χαμόγελου, ο οδοντίατρος να παρέμβει με αισθητικά οδοντιατρικά υλικά και να θεραπεύσει χαλασμένα δόντια, να φωτίσει επί το λευκότερο το χρώμα των δοντιών, και με τις σωστές οδηγίες και οδοντιατρικές του πράξεις να συντηρήσει επί πολλά έτη το αποτέλεσμα χαμόγελου της υγείας και επιτυχίας.http://www.iatronet.gr/

Read More

Περιοδοντίτιδα και κάπνισμα

Υπάρχουν πολλές μελέτες που αποδεικνύουν ότι το κάπνισμα μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες για την εμφάνιση περιοδοντίτιδας. Έχει διαπιστωθεί ότι οι καπνιστές εμφανίζουν κατά 5-20 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης περιοδοντίτιδας. Επίσης, ένα σημαντικό στοιχείο είναι ότι το 50-75% των περιπτώσεων με νόσο εμφανίζεται σε χρήστες καπνού.Τα άτομα που καπνίζουν εμφανίζουν περισσότερη τρυγία, βαθύτερους θυλάκους, μεγαλύτερη απώλεια οστού και συνεπώς, αυξημένη απώλεια δοντιών. Το κάπνισμα μειώνει την παροχή οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών στα ούλα και τους υπόλοιπους περιοδοντικούς ιστούς, μειώνοντας έτσι την άμυνα του οργανισμού, ενώ, παράλληλα, επιβραδύνεται και η επούλωση.Έτσι, η αποκατάσταση στους καπνιστές είναι δυσκολότερη, καθώς η νικοτίνη καταναλώνει το διαθέσιμο οξυγόνο, δεν μπορεί να λειτουργήσει ο μηχανισμός ενεργοποίησης των ουσιών αποκατάστασης του οργανισμού και η καταστροφή των ιστών συνεχίζεται. Η καταστροφή των ιστών είναι μεγάλης διάρκειας, δεδομένου ότι η παραγωγή κολλαγόνου δεν γίνεται αρκετά σύντομα ώστε να γίνει φυσιολογική αποκατάσταση.
Επιπλέον, η νικοτίνη που υπάρχει στα τσιγάρα απορροφάται ταχέως στην κυκλοφορία του αίματος μέσω της βλεννώδους ουσίας του στόματος, με συνέπεια να υπάρχει μια αρχική αγγειοδιαστολή και αύξηση του ρυθμού ροής του αίματος. Όμως μετά από αυτό, παρατηρείται μια αντιδραστική αγγειοσυστολή λόγω νικοτίνης, που προκαλεί περισσότερο κακό. Αυτή η μειωμένη ροή του αίματος μπορεί να διαρκέσει μέχρι και τρεις ώρες μετά το κάπνισμα ενός τσιγάρου και να προκαλέσει μειωμένη ροή αίματος στα ούλα με όλα τα σχετικά προβλήματα.Επειδή αυτή η αγγειοσυστολήμπορεί να προκύψει και στον ινώδη ιστό, ώστε να μην εμφανίζεται η γνωστή αιμορραγία, η έλλειψη αιμορραγίας κατά την εξέταση των ούλων και του περιοδοντίου δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχουμε υγιείς ιστούς, όπως αυτό συμβαίνει σε έναν μη καπνιστή. Επομένως, καθώς η ανίχνευση της νόσου είναι πιο δύσκολη σε καπνιστές, οι ασθενείς αυτοί καταφεύγουν στον οδοντίατρο όταν τα συμπτώματα στα δόντια τους είναι εμφανή (π.χ. κινητικότητα) και η θεραπεία είναι ήδη καθυστερημένη και αρκετά πιο δύσκολη.Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι οι καπνιστές κατατάσσονται στις ομάδες υψηλού κινδύνου και η ευπάθειά τους για περιοδοντίτιδα θα πρέπει να τους κινητοποιεί ώστε να είναι περισσότερο προσεκτικοί και τακτικοί στις επισκέψεις τους στον οδοντίατρο.http://www.iatronet.gr

Read More

Αισθητική Οδοντιατρική και ουλικό χαμόγελο

Πόσες φορές δεν έχουμε εντυπωσιαστεί από ένα συνομιλητή μας απλώς γιατί…χαμογελούσε υπέροχα! Και πόσες φορές πάλι δεν έχουμε νιώσει ζήλια για ένα σταρ, όταν χαμογελά με αυτοπεποίθηση στο φακό αποκαλύπτοντας ολόισια και κατάλευκα δόντια;
Μη σας απασχολεί πια! Η αισθητική οδοντιατρική-μια από τις πλέον σύγχρονες επεμβάσεις ομορφιάς-κάνει σήμερα θαύματα και χαρίζει χαμόγελα με συμμετρικά όμορφα δόντια και απόλυτη φυσικότητα!
Ας μην ξεχνάμε ότι τα ούλα είναι για τα δόντια ότι και ένα πλαίσιο για έναν πίνακα ζωγραφικής. Και τα δυο αναδεικνύουν αυτό που περικλείουν! Πώς όμως τα ούλα επηρεάζουν αρνητικά το χαμόγελό μας; Η κακή στοματική υγιεινή ευνοεί την ανάπτυξη μικροβίων και το σχηματισμό οδοντικής πλάκας και πέτρας.
Αν το πρόβλημα δεν αντιμετωπιστεί γρήγορα τότε τα ούλα υποχωρούν και τα δόντια εμφανίζονται μακρύτερα, με κενά ανάμεσά τους. Mόνο η πλήρης απομάκρυνση των μικροβίων από τον οδοντίατρο και η καλή στοματική υγιεινή οδηγούν στη θεραπεία της νόσου των ούλων και στην υγεία του στόματος.
Σε περιπτώσεις που τα ούλα τραβιούνται προς τα πάνω (ουλικό χαμόγελο ή gummy smile), τα δόντια απογυμνώνονται και το χαμόγελο χάνει τη γοητεία του. Σήμερα η περιοδοντολογική πλαστική χειρουργική δίνει τη δυνατότητα επανόρθωσης και επαναφοράς των ούλων στην επιθυμητή σε σχέση με τα δόντια θέση με τη βοήθεια μοσχευμάτων μαλακού ιστού ή άλλων αναπλαστικών τεχνικών.
Όταν τα ούλα αποκτήσουν την επιθυμητή θέση, η αισθητική οδοντιατρική αναλαμβάνει να ομορφύνει τα αντιαισθητικά κενά, και τις ασυμμετρίες, με προσθήκη όψεων πορσελάνης ή με bonding σύνθετων ρητινών. Πρόκειται για υλικά που μιμούνται πλήρως τα δόντια ως προς την υφή και το χρώμα, και το τελικό αποτέλεσμα είναι πολύ φυσικό, ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του προσώπου, των χειλιών και της επιδερμίδας.
Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που χαμογελάμε και τα δόντια μας φαίνονται μικρά επειδή καλύπτονται πολύ από τα ούλα. Πιθανοί λόγοι που συμβάλλουν σε αυτό είναι η χρήση αντικαταθλιπτικών φαρμάκων, αντιϋπερτασικών, αντισυλληπτικών, ή φαρμάκων ορμονοθεραπείας.
Επίσης, η κακή στοματική υγιεινή ή η μακροχρόνια ορθοδοντική θεραπεία συμβάλλουν στη δημιουργία υπερπλαστικών ούλων. Η απομάκρυνση και η κατάλληλη διαμόρφωση των ούλων με τη βοήθεια μικρών επεμβατικών τεχνικών (ουλεκτομή, ουλοπλαστική) από τον περιοδοντολόγο οδηγούν στην επίτευξη της αρμονικής αναλογίας μεταξύ των ούλων και των δοντιώνhttp://www.iatronet.gr/.

Read More